Piotr Wilk (muzykolog)

Piotr Wilk
Data i miejsce urodzenia	3 listopada 1969 ; Gliwice
	doktor habilitowany nauk humanistycznych
	Specjalność: historia i teoria muzyki baroku
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Uczelnia	Uniwersytet Padewski; Uniwersytet Wrocławski; Uniwersytet Jagielloński

Piotr Wilk (ur. 3 listopada 1969 w Gliwicach) – polski muzykolog, doktor habilitowany nauk o sztuce, specjalizujący się w muzyce baroku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował muzykologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Następnie także w Royal Holloway Uniwersytetu Londyńskiego, Uniwersytecie Farerskim, Uniwersytecie Bolońskim oraz Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”. W 2002–2004 pracował jako naukowiec w Wydziale Historii Sztuk Pięknych i Muzyki Uniwersytetu Padewskiego. W 2004 powrócił do kraju, aby objąć stanowisko adiunkta w nowo utworzonym Zakładzie Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 2007 pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim, najpierw jako adiunkt, później profesor (od 2017). W 2008–2012 pełnił funkcję wicedyrektora ds. dydaktyki i studenckich Instytutu Muzykologii. W 2004–2012 był redaktorem kolejnych tomów Encyklopedii muzycznej PWM, a w 2017 powierzono mu funkcję redaktora naczelnego „Musica Iagiellonica”.

2002: Marco Uccellini: Sonate over canzoni da farsi a violino solo e basso continuo. Lucca.
2006: Sonata na skrzypce solo w siedemnastowiecznych Włoszech. Wrocław.
2007: Aldebrando Subissati. Sonate per violino solo e basso continuo: Giovanni Francesco Anerio Antiphonae binis, ternis & quaternis vocibus cum basso ad organum. Kraków.
2014: Wenecki koncert instrumentalny w epoce Vivaldiego. Kraków.

Dobrzańska-Fabiańska, Zofia: Wilk, Piotr. [H. w]: Encyklopedia muzyczna PWM: Część biograficzna. Red. Dziębowska, Elżbieta. T. 12: Red. Wilk, Piotr. Kraków: PWM, 2012.