Piron de La Varenne

Dominique Piron

Piron de La Varenne

generał
Data i miejsce urodzenia	około 1755 okolice Ancenis, Loara Atlantycka, Francja
Data i miejsce śmierci	10 maja 1794 podczas przeprawy przez Loarę, w pobliżu Nantes, Loara Atlantycka, Francja
Przebieg służby
Siły zbrojne	Królestwo Francji Armia kontrrewolucyjna na emigracji Stowarzyszenie Bretańskie Wielka Armia Katolicka i Królewska
Główne wojny i bitwy	Francuskie wojny rewolucyjne Powstanie w Wandei Bitwa pod Vihiers Bitwa pod Coron Bitwa pod Pont-Barré Bitwa pod Cholet Bitwa pod Laval Bitwa pod Entrames Bitwa pod Fougères Bitwa pod Granville Bitwa pod Pontorson Bitwa pod Dol Oblężenie Angers Bitwa pod La Flèche Bitwa pod Mans Bitwa pod Savenay

Dominique Piron zwany Piron de La Varenne (ur. 1755 w okolicach Ancenis, zm. 10 maja 1794 w pobliżu Nantes) – francuski wojskowy; generał wandejskiej armii powstańczej.

Życiorys

Piron de La Varenne przyszedł na świat w roku 1755 w okolicach Ancenis, miejscowości położonej w departamencie Loara Atlantycka. W roku 1791 wraz z rodziną wyemigrował z Francji i wstąpił do kontrrewolucyjnej, emigracyjnej Armii Książęcej (Armée des Princes). Zaciągnął się do formacji szwoleżerów. Po powrocie do ojczyzny i przyjeździe do Bretanii przyłączył się do Stowarzyszenia Bretańskiego (Association bretonne). W okresie powstania, w marcu 1793, wspólnie z Schetonem stanął na czele buntu górników w Montrelais. Udało mu się zająć gminę Oudon. Po upadku powstania, przyłączył się do wandejskich rojalistów – wkrótce po zwycięskiej dla nich bitwie pod Saumur.

W lipcu Piron de La Varenne wyróżnił się w trakcie bitwy pod Vihiers, pokonując armię republikańską pod wodzą Santerre'a. W dniu 19 września, podczas bitwy pod Coron, po raz kolejny odniósł znakomite zwycięstwo nad tym samym generałem – pomimo wyraźnej przewagi liczebnej przeciwnika. Dzień później (wspólnie z Pierre'em Duhoux de Hauterive) ponownie pobił republikanów pod Pont-Barré, pomimo dwukrotnej przewagi liczebnej oddziałów wroga. Chociaż oddziały republikańskie w trakcie tych dwóch bitew składały się w znacznej mierze ze szczególnie słabo przygotowanych żołnierzy, to należy zauważyć, że były to jedyne zwycięskie bitwy powstańców wandejskich, podczas których ich szeregi były mniej liczne od sił republikańskich.

W październiku Piron de la Varenne osłaniał odwrót oddziałów wandejskich spod Cholet, gdzie rozegrała się bitwa zakończona ich porażką. Po śmierci znacznej części kadry generalskiej armii rojalistycznej, objął dowodzenie nad dywizją z Andegawenii. Uczestniczył we wszystkich bitwach, stoczonych w ramach operacji wojskowej virée de Galerne – aż do bitwy pod Savenay (23 grudnia 1793), w trakcie której dowodził strażą tylną. Piron przetrwał masakrę, po czym ukrywał się przez kilka miesięcy w tzw. kraju nantejskim w Bretanii.

W dniu 10 maja 1794 Piron wsiadł na pokład niewielkiego statku i próbował przepłynąć Loarę, by po kryjomu powrócić do Wandei. Jego łódź została jednak z zaskoczenia zaatakowana przez republikańską kanonierkę, która ruszyła w pościg za Pironem. Statek Pirona de La Varenne został zatrzymany, a on sam zginął wskutek postrzału z karabinu.

Bibliografia

• Biographie universelle ancienne et moderne, Tom 34, 1823, s.509 Link do książki na Google Book