Piskořov
50°10′34″N 17°37′35″E/50,176111 17,626389 Zabytkowy dom i kapliczka w Piskořovie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Powierzchnia |
2,49 km² |
| Wysokość |
410 m n.p.m. |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
793 95 |
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego  | |
Położenie na mapie Czech  | |
| 50°10′34″N 17°37′35″E/50,176111 17,626389
| |
Piskořov (niem. Peischdorf) – dawniej samodzielna wieś, obecnie część miasta Město Albrechtice w Czechach, w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Bruntál. Leży w bezpośredniej bliskości granicy państwowej z Polską (gmina Głubczyce) na terenie tzw. worka osobłoskiego (osoblažský výběžek). Historycznie była to jedna z enklaw morawskich na Śląsku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza pisemna wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1267, pojawia się w testamencie biskupa ołomunieckiego Brunona ze Schauenburga. W 1389 jako właściciel zostaje wymieniony Jindřich z Fulštejna. W XV wieku wieś opustoszała, a jej ponowne zasiedlenie nastąpiło przed 1554[1][2].
Piskořov należy do obszaru tzw. Kraju Sudetów, który był do 1945 zamieszkiwany przez Niemców sudeckich. W 1930 wieś liczyła 99 mieszkańców, z których wszyscy byli wyznania rzymskokatolickiego, a 98 deklarowało narodowość niemiecką (jeden był cudzoziemcem, którego narodowości nie podano)[3].
Po II wojnie światowej niemieckich mieszkańców wysiedlono. Zastąpili ich częściowo przyjmowani przez państwo czechosłowackie i osiedlani przede wszystkim regionie Śląska Czeskiego i północnych Moraw uchodźcy z greckiej wojny domowej. Grupa zamieszkała w 1949 w Piskořovie pochodziła w większości ze wsi Ziakas w Macedonii Zachodniej[4][5].
Od lat 60. XX wieku Piskořov zaczął się wyludniać. O ile w 1961 zamieszkiwało go 130 osób, to w 1970 już tylko 49, a dane z roku 1980, 1991 i 2001 mówią o braku jakichkolwiek stałych mieszkańców[6]. Wieś włączona w 1951[6] w skład Města Albrechtic przekształciła się w dzielnicę o funkcji wypoczynkowo-rekreacyjnej[7]. Nowi stali mieszkańcy pojawili się w początkach XXI wieku: według danych z 2011 było to dziewięć osób[6], w 2014 dziesięć[7].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Od 2005 zabudowa i układ przestrzenny Piskořova są chronione w ramach wiejskiej strefy zabytkowej (vesnická památková zóna)[8]. Dawna wieś zachowała swój historyczny kształt z przewagą typowych dla przedwojennego krajobrazu regionu murowanych domów „typu jesionickiego”[8] czy „typu osobłoskiego”[1] ustawionych prostopadle do jedynej drogi łączącej centrum Města Albrechtic z podzieloną granicą państwową wsią Pielgrzymów/Pelhřimovy.
W 2021 znajdowało się na terenie Piskořova 28 budynków oraz 11 obiektów nieprzeznaczonych do stałego zamieszkania z przydzielonym adresem ewidencyjnym (evidenční adresa)[9].
Na placyku w centrum wsi stoi barokowa kapliczka z XVIII wieku. Przed domem nr 7 znajduje się krzyż z dobrze zachowanym napisem w języku niemieckim informującym, że został wzniesiony w 1919 dla upamiętnienia poległego na froncie wschodnim I wojny światowej 20-letniego Josefa Kleibera.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Piskořov. InfoSystem Osoblažsko. [dostęp 2021-11-21]. (cz.).
- ↑ Piskořov. W: Ladislav Hosák: Historický místopis Země moravskoslezské. Praha: Academia, 2004 (reprint), s. 723. ISBN 80-200-1225-7. (cz.).
- ↑ Statistický lexikon obcí v zemi moravskoslezské. Úřední seznam míst podle zákona ze dne 14. dubna 1920, čís. 266 Sb. zák. a nař. vydán ministerstvem vnitra a Státním úřadem statistickým na základě výsledků sčítání lidu z 1. prosince 1930. Praha: Orbis, 1935, s. 60. [dostęp 2021-11-21].
- ↑ Konstantinos Tsivos: Řecká emigrace v Československu (1948–1968) – Od jednoho rozštěpení ke druhému. Praha: Univerzita Karlova v Praze, Fakulta sociálních věd – Dokořán, 2011, s. 57. ISBN 978-80-7363-404-9. [dostęp 2021-11-21]. (cz.).
- ↑ Sabina Müllerová: Řecká menšina, její minulost a současnost očima krnovských studentů. Brno: Masarykova univerzita, Pedagogická fakulta, Katedra občanské výchovy, 2015, s. 27, 53. [dostęp 2021-11-21]. (cz.).
- ↑ a b c Český statistický úřad: Historický lexikon obcí České republiky 1869 – 2011. Okres Bruntál. 2015-12-21. [dostęp 2021-11-21]. (cz.).
- ↑ a b Vladimíra Fusková: Odůvodnění územního plánu Město Albrechtice. Textová část. Ostrava: Urbanistické středisko Ostrava, 2016, s. 47–48. [dostęp 2021-11-21]. (cz.).
- ↑ a b Národní památkový ústav: Piskořov. Památkový katalog. [dostęp 2021-11-21]. (cz.).
- ↑ Český úřad zeměměřický a katastrální: Piskořov. Veřejný dálkový přístup. [dostęp 2021-11-21]. (cz.).