Pięknoróg dwuprzegrodowy

Pięknoróg dwuprzegrodowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	łzawnikowce
Rodzina	łzawnikowate
Rodzaj	pięknoróg
Gatunek	pięknoróg dwuprzegrodowy
	Nazwa systematyczna
	Calocera furcata (Fr.) Fr.; Stirp. agri femsion. 5: 67 (1827)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pięknoróg dwuprzegrodowy (Calocera furcata (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Calocera, Dacrymycetaceae, Dacrymycetales, Incertae sedis, Dacrymycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Takson ten po raz pierwszy opisany został w 1821 r. przez Eliasa Friesa jako Clavaria furcata, ten sam autor w 1827 r. przeniósł go do rodzaju Calocera^[1].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. Wcześniej w piśmiennictwie polskim gatunek ten opisywany był jako goździeniec widlasty, pięknoróg widlasty lub pięknoróg rogowaty^[2].

Morfologia

Owocnik

Widlasto rozgałęziony i na szczycie ostro zakończony, barwy od bladożółtej do pomarańczowej. Wysokość do 1 cm. Hymenium występuje na całej zewnętrznej powierzchni.

Charakterystyczną cechą są zarodniki mające od 1 do 3 przegród^[3].

Występowanie i siedlisko

Najwięcej stanowisk tego gatunku opisano w Europie. Poza Europą jest znany tylko w stanie New Jersey w USA oraz na Hawajach^[4]. W Polsce jest rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – gatunek potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych^[5].

Saprotrof. Rośnie w lasach iglastych i mieszanych, rzadko w parkach i ogrodach, na martwym drewnie drzew iglastych: świerka, jodły i sosny. Owocniki pojawiają się od września do listopada^[2], zazwyczaj gromadnie.

Gatunki podobne

W Polsce są 4 gatunki pięknorogów^[2], wszystkie mają takie samo ubarwienie, ale różnią się morfologicznie. Pięknoróg językowaty (Calocera glossoides) jest mały, ale szeroki w stosunku do swojej wysokości i zazwyczaj nie rozgałęzia się. Pospolity pięknoróg największy (Calocera viscosa) występuje na martwym drewnie drzew iglastych i jest łatwy do odróżnienia – jest większy i krzaczasto rozgałęziony. Pięknoróg szydłowaty (Calocera cornea) jest mały, nierozgałęziony i ma ostro zakończone szczyty^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Index Fungorum. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
↑ Grzybland. Pięknoróg dwuprzegrodowy. [dostęp 2016-10-16].
↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-10-16].
↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.

[if-1] Index Fungorum. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).

[checklist-2] Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.

[3] Grzybland. Pięknoróg dwuprzegrodowy. [dostęp 2016-10-16].

[4] Discover Life Maps. [dostęp 2016-10-16].

[5] Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[guminska-6] Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]