Planetarium Śląskie

	Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika w Chorzowie
	Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika w Chorzowie
	nr rej. A/399/13 z 24 stycznia 2013 r.
Państwo	Polska
Miejscowość	Chorzów
Adres	Al. Planetarium 4, 41-500 Chorzów
Styl architektoniczny	socrealizm
Architekt	Zbigniew Solawa
Ukończenie budowy	1955
	Położenie na mapie Chorzowa Planetarium
	Położenie na mapie województwa śląskiego Planetarium
	Położenie na mapie Polski Planetarium
	50°17′26″N 18°59′32″E/50,290556 18,992222
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Zegar słoneczny

Planetarium Śląskie – największe i najstarsze^[1] planetarium i obserwatorium astronomiczne w Polsce. Zostało założone 4 grudnia 1955 roku w ówczesnym Wojewódzkim Parku Kultury i Wypoczynku (obecnie nazywany również Parkiem Śląskim) położonym w Chorzowie.

Budowę Planetarium Śląskiego im. Mikołaja Kopernika rozpoczęto z okazji Roku Kopernikowskiego jeszcze w 1953 roku. Zbudowano je na najwyższym wzniesieniu parku tzw. Górze Parkowej. Autorem projektu był architekt Zbigniew Solawa.

Centralnym urządzeniem Planetarium Śląskiego jest potężny projektor, noszący również nazwę „planetarium” lub nazywany inaczej „UPP” (ang. Universal Projection Planetarium). Projektor został wyprodukowany przez zakłady Zeissa w Jenie. Waży on ponad 2 tony, natomiast wysokość przy pionowym ustawieniu wynosi 5 m. Odtwarza on wygląd nieba z dowolnego miejsca na Ziemi o dowolnej porze, naśladując rzeczywisty firmament. Ekranem projekcji jest największa w kraju kopuła o średnicy 23 metrów. Widownia może pomieścić 400 osób.

W zespole budynków Planetarium Śląskiego znajduje się także obserwatorium astronomiczne (z największym w Polsce 30-centymetrowym refraktorem), kilkumetrowy zegar słoneczny, stacja klimatologiczna i stacja sejsmologiczna.