Połuże
53°31′57″N 26°07′25″E/53,532500 26,123611.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231450 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 53°31′57″N 26°07′25″E/53,532500 26,123611
| |
Połuże (biał. Палужжа, Pałużża; ros. Полужье, Połużje) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie korelickim, w sielsowiecie Maluszyce, nad Newdą.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. dwie wsie Połuże (zwane też Wielkim Połużem) i Małe Połuże (zwane też Podłużem) oraz trzy folwarki Połuże A, B i C położone w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Korelicze. W II poł. XIX w. Połuże A należało do muzułmańskiej rodziny Zabłockich, Połuże B do muzułmańskiej rodziny Dawidowiczów, natomiast Połuże C do Bohdaszewskich.
W dwudziestoleciu międzywojennym miejscowość leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim, w gminie Korelicze[2]. W spisie powszechnym z 1921 roku wyróżniono wsie Połuże i Podłuże oraz dwa folwarki Połuże I i II. Wieś Połuże liczyła 137 mieszkańców, zamieszkałych w 23 budynkach, w tym 136 Polaków i 1 osobę innej narodowości[a]. Wszyscy mieszkańcy byli wyznania prawosławnego[2]. Folwark Połuże I liczył zaś 6 mieszkańców, zamieszkałych w 1 budynku, wyłącznie Polaków. 4 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 2 prawosławnego[2]. Podłuże i Połuże II były wówczas zniszczone i niezamieszkałe[2].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Korelicze było 15 Tatarów, 2 Rosjan, 1 Łotysz i 1 Ukrainiec. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- ↑ a b c d Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Połuże (1), pow. nowogródzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 734.
- Mapa WIG Korelicze. [dostęp 2023-10-16]. (pol.).
