Pośredni Płaczliwy Żleb

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok z Jagnięcego Szczytu

Pośredni Płaczliwy Żleb – środkowy z trzech Płaczliwych Żlebów na południowych, opadających do Dolina Zadnich Koperszadów stokach Płaczliwej Skały w słowackich Tatrach Bielskich. Zaczyna się pod wysokim murem skalnym południowej ściany Płaczliwej Skały, następnie przecina Wyżnie Rzędy Bielskie pomiędzy Płaczliwą Turniczką i Pośrednią Płaczliwą Kazalnicą, następnie Niżnie Rzędy Bielskie i zanika na północnym obrzeżu Zadniej Koperszadzkiej Pastwy[1][2].

Obramowanie żlebu tworzą dwie grzędy opadające z Płaczliwej Skały. Grzędy te dołem porasta las, wyżej kosodrzewina, a u samej góry są trawiasto-skaliste. Żleb dołem jest mało stromy, górą stromy, jego dno jest szerokie, zwęża się tylko w dwóch miejscach – gdy żleb przeciska się między Płaczliwymi Kazalnice i Niżnimi Rzędami. W miejscach tych żleb tworzy dwie wąskie skalne gardziele. W najwyższej części żleb tworzy szeroki, trawiasty i stromy cyrk lodowcowy. Zimą gromadzi się w nim duża ilość śniegu. Schodzące żlebem lawiny nie pozwalają na rozwój drzew i kosodrzewiny, wskutek czego dno żlebu jest trawiasto-piarżyste. Żleb stanowi duże zagrożenie lawinowe[1].

Dolną część Pośredniego Płaczliwego Żlebu przecina znakowany szlak turystyczny. Można od szlaku tego wyjść pod skalny mur Płaczliwej Skały. W korycie żlebu jest 5-metrowej wysokości próg skalny, ale można go obejść po prawej stronie. W okolicach miejsca, gdzie koryto żlebu przecina Wyżnie Rzędy, odchodzi na prawo boczne jego odnoga – niewielki żlebek wcinający się pomiędzy bezimienną turniczkę, a Pośrednią Płaczliwą Kazalnicę. Główne koryto żlebu wyprowadza na wąską, stromą i trawiastą depresję dochodzącą do Podwójnego Filara w południowej ścianie Płaczliwej Skały. Przejście Pośrednim Płaczliwym Żlebem pod skalny mur Płaczliwej Skały jest łatwe (0+ w skali tatrzańskiej, 1.30 h), jednak jest to zamknięty dla turystów i taterników obszar ochrony ścisłej[1].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Chociaż żleb znajduje się na obszarze ochrony ścisłej, przecina go szlak turystyczny na Przełęcz pod Kopą, zatem na tej drodze jest dostępny dla turystów.

Szlak niebieski – od Rozdroża pod Muraniem przez Polanę pod Muraniem (Gałajdówkę) i całą długość doliny na Przełęcz pod Kopą. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 2 h[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-015-6.
  2. Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, czerwiec 2005, ISBN 83-87873-26-8.
  3. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.