Podmiotowość polityczna

Podmiotowość polityczna – zdolność jednostek, grup, organizacji i instytucji do działania w roli podmiotu polityki, czyli świadomego podejmowania suwerennych oraz racjonalnych działań, mających na celu zaspokojenie potrzeb zarówno osób, jak i grup, przez wywieranie wpływu na decyzje władzy politycznej. Według prof. M. Gulczyńskiego, podmiotowość polityczna to „zdolność jednostek i grup do podejmowania świadomych, racjonalnych, zorganizowanych działań nacelowanych na realizację ich interesów poprzez wywieranie wpływu na przebieg procesów społecznych. Koniecznymi warunkami upodmiotowienia jest świadomość wspólnoty swych interesów z innymi i skłonność do zorganizowanego, aktywnego zabiegania o ich realizację przez ośrodki władzy politycznej.”

Uprzedmiotowienie polityczne to cecha grup i jednostek nieświadomych sedna swych interesów i ich wspólnoty z innymi oraz niezdolnych do zorganizowanego zabiegania o ich realizację przez ośrodki władzy politycznej. Upodmiotowienie polityczne bądź uprzedmiotowienie jednostek i grup społecznych ma dwa wymiary:

• formalny – zaklasyfikowanie jednostek i grup społecznych do kategorii uprawnionych do samodzielnej aktywności politycznej,
• realny – faktycznej samoświadomości, zorganizowania i aktywności politycznej jednostek i grup, nie tylko w ramach prawa, ale i poza prawem i przeciw stanowiącym je instytucjom. I odpowiednio – realne uprzedmiotowienie to brak tych cech.

Podmiotowość polityczna jest stopniowalna. Można to określić, poprzez ocenę w jakim stopniu działanie danej osoby bądź grupy społecznej ma wpływ na życie polityczne.

Podmiotowość można nabywać i tracić. Każdy, kto znajduje się na scenie politycznej, posiada podmiotowość polityczną.

Bibliografia

• EugeniuszE. Zieliński EugeniuszE., Nauka o państwie i polityce, wyd. 3 popr. i poszerz, Warszawa: Dom Wydawniczy „Elipsa”, 2001, ISBN 83-7151-415-8, OCLC 749444064 .brak strony (książka)