Przejdź do zawartości

Podział administracyjny Olsztyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podział administracyjny OlsztynaOlsztyn podzielony jest na 23 osiedla, będące jednostkami pomocniczymi gminy w rozumieniu art. 5 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r.[1] Stanowią one najniższy, pomocniczy, szczebel samorządu miejskiego. Do zakresu ich działania należą sprawy publiczne o zasięgu lokalnym.

.
Podział administracyjny Olsztyna

Historyczny rozwój podziału administracyjnego Olsztyna

[edytuj | edytuj kod]
  • 1353 – nadanie Olsztynowi praw miejskich; powierzchnia – powierzchnia miasta 0,08 km² (8 ha)
  • lata międzywojenne – powierzchnia ok. 32 km² – w granicach administracyjnych znajdowały się m.in. tereny Lasu Miejskiego, Jezioro Krzywe i obszar obecnego osiedla nad Jeziorem Długim, obszary do Jeziora Skanda, tereny obecnych ogródków działkowych na Nagórkach i Brzezinach oraz Stara część Kortowa z Jeziorem Kortowskim włącznie
  • 1939 – powierzchnia miasta 35 km²
  • 1960 – włączenie zachodniej części Dajtek i południowej części os. Grunwaldzkiego - powierzchnia 41 km²
  • 1966 – włączenie Pozort, pozostałej części Dajtek oraz części: Dywit, Wadąga, Kieźlin, Zalbek, Gutkowa, Likus, Ostrzeszewa, Grądka, Tracka, Nagórek i Jarot oraz terenów wokół Jeziora Skanda i Jeziora Ukiel – powierzchnia miasta 58 km²
  • 1977 – włączenie obszarów obecnego os. Pieczewo i części Jarot – powierzchnia miasta 75 km²
  • 1988 – włączenie pozostałej części Likus (północnej części obecnych Redykajn) oraz Gutkowa wraz z Łupstychem – powierzchnia miasta 87,9 km²
  • 2000 – podział osiedla Likusy na Likusy i Redykajny
  • 2007 – podział osiedla Jaroty na Osiedle Jaroty i Osiedle Generałów

Osiedla

[edytuj | edytuj kod]

Tworzenie, łączenie, podział i znoszenie osiedli, nadawanie im nazw i określanie granic należy do wyłącznej kompetencji Rady Miasta Olsztyna, po przeprowadzeniu konsultacji społecznych z mieszkańcami (zebrania mieszkańców, spotkania z radnymi) lub z ich inicjatywy.

Przy podziale miasta na osiedla uwzględnia się przede wszystkim uwarunkowania przestrzenne i istniejące więzi między mieszkańcami.

Szczegółowy zakres działania, organizację wewnętrzną oraz kompetencje organów osiedli określają ich statuty, uchwalane przez Radę Miasta Olsztyna.

Poniższa tabela ukazuje zestawienie ludności poszczególnych osiedli Olsztyna na koniec 2011 r.[2]

L. p. Osiedle Ludność [os.] (Stan na marzec 2015 r.)[3] Powierzchnia [km²] Gęstość zaludnienia [os./km²]
1 Brzeziny 2281 2,25 1014.0
2 Dajtki 5683 7,50 758.0
3 Generałów 10 174 1,95 5217.0
4 Grunwaldzkie 5626 1,46 3853.0
5 Gutkowo 3768 7,20 523.0
6 Jaroty 25 614 2,87 8925.0
7 Kętrzyńskiego 7381 4,83 1528.0
8 Kormoran 14 605 1,10 13 277.0
9 Kortowo 3397 4,22 805.0
10 Kościuszki 7226 1,18 6124.0
11 Likusy 2252 2,10 1072.0
12 Mazurskie 5113 5,95 859,3
13 Nad Jeziorem Długim 3677 4,23 869,3
14 Nagórki 11 652 1,69 6895.0
15 Pieczewo 10 209 2,24 4558.0
16 Podgrodzie 10 270 1,35 7607.0
17 Podleśna 10 578 9,93 1065.0
18 Pojezierze 11 968 2,39 5008.0
19 Redykajny 2144 6,10 351,5
20 Śródmieście 3103 0,58 5350.0
21 Wojska Polskiego 6533 5,03 1299.0
22 Zatorze 6522 0,45 14 493.0
23 Zielona Górka 1013 6,44 157,3

Osiedla bez rad osiedli

[edytuj | edytuj kod]

W Olsztynie funkcjonują również mniejsze osiedla, które nie są jednostkami pomocniczymi gminy w rozumieniu art. 5 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. Nie posiadają one rad osiedli, nie stanowią one oficjalnego podziału administracyjnego, ale funkcjonują one lokalnie (np. ze względu na swoje położenie fizjograficzne lub nazwy historyczne) i posiadają nazwy używane przez mieszkańców.

Osiedle Położone na terenie
Pozorty Brzeziny
Kolonia Jaroty Generałów
Łupstych Gutkowo
Skarbówka Poszmanówka Jaroty
Kortowo II, Słoneczny Stok, Stary Dwór Kortowo
Podlesie Likusy
Piękna Góra Mazurskie
Mleczna Podgrodzie
Karolin (cz. zachodnia), Stare Kieźliny, Niedźwiedź Podleśna
Stare Miasto Śródmieście
Jakubowo Wojska Polskiego
Track, Stare Zalbki, Karolin (cz. wschodnia) Zielona Górka
Tęczowy Las Jaroty
Zacisze Generałów

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1990 r. nr 16, poz. 95
  2. Instytut Badań i Analiz, Grupa OSB Olsztyńska Szkoła Biznesu: Raport o stanie miasta Olsztyn za lata 2010, 2011 Źródło
  3. Jakub Jefremienko, Marek Jefremienko, Diagnoza Obszaru Miasta Olsztyna: na potrzeby założeń Miejskiego Programu Rewitalizacji Olsztyna do 2020 r. [online], www.olsztyn.eu, 31 sierpnia 2015 [dostęp 2018-12-09].