Przejdź do zawartości

Poecilus striatopunctatus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Poecilus subcoeruleus)
Poecilus striatopunctatus
(Duftschmid, 1812)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

dzierowate

Nadplemię

Pterostichitae

Plemię

Pterostichini

Podplemię

Pterostichina

Rodzaj

drogoń

Podrodzaj

Poecilus (Poecilus)

Gatunek

Poecilus (Poecilus) striatopunctatus

Poecilus striatopunctatusgatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny dzierowatych.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1812 roku przez Caspara Erasmusa Duftschmida pod nazwą Carabus striatopunctatus[1].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym, owalnym w zarysie[2] ciele o długości od 8,8 do 12,9 mm[3], ubarwionym czarno z grzbietową stroną metalicznie zieloną, zielononiebieską, niebieską, fioletową lub czarną, a niekiedy także z członami czułków od pierwszego do trzeciego brązowawymi[3] lub ciemnoczerwonymi[4]. Te trzy początkowe człony czułków zaopatrzone są w ostry kil[3][5]. Głowa przynajmniej w tyle jest wyraźnie punktowana. Wyposażona jest w duże oczy i ma krótkie skronie za nimi[4]. Przedplecze jest wyraźnie sercowate[3][4], węższe od pokryw, o krawędziach bocznych najpierw zaokrąglonych, a potem wklęśle zafalowanych ku wyraźnie zaznaczonym tylnym kątom[5][4], a krawędzi tylnej wyraźnie węższej niż największa szerokość jednej pokrywy[3]. Powierzchnia przedplecza jest gładka[2], w tyle z dwoma dołkami przypodstawowymi[3], od zewnątrz odgraniczona od bocznych brzegów gładkimi żeberkami[4]. Pokrywy mają dobrze zaznaczone[3][5], mocno punktowane rzędy[5], co najwyżej po jednym chetoporze (punkcie szczecinkowym) przytarczkowym i od jednej do czterech par chetoporów dyskalnych[3]; pierwszy z chetoporów w trzecim międzyrzędzie leży za jego przednią ⅓, zwykle w połowie długości pokryw lub dalej[4]. Skrzydła tylnej pary są w pełni wykształcone. Odnóża tylnej pary mają stopy o ostatnim członie porośniętym od spodu szczecinkami[3].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Owad rozmieszczony od nizin po góry[3][2]. Zasiedla piaszczysto-ilaste lub szlamiste pobrzeża rzek i większych strumieni oraz zarośla wierzbowe[3][6][2]. Postacie dorosłe aktywne są od wiosny do późnego lata i stanowią stadium zimujące. Są semizoofagami, polującymi na drobne bezkręgowce, zwłaszcza owady i ślimaki, ale uzupełniającymi dietę roślinami[2].

Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Francji, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii i Macedonii Północnej[7][8]. Doniesienia o występowaniu w Polsce są nieliczne i pochodzą z drugiej połowy XIX wieku[6]. W Austrii ograniczony jest do Karyntii, Styrii i Dolnej Austrii[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Caspar Erasmus Duftschmid: Fauna Austriae, oder Beschreibung der österreichischen Insekten für angehende Freunde der Entomologie. Zweyter Theil. Linz und Leipzig: Akademische Buchhandlung, 1812, s. 160.
  2. a b c d e Poecilus striatopunctatus. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2024-02-20].
  3. a b c d e f g h i j k Karel Hůrka: Carabidae of the Czech and Slovak Republics. Zlin: Kabourek, 1996, s. 36-44, 248-256.
  4. a b c d e f g Von Arved Lompe: Gattung: Poecilus Bonnelli 1810. [w:] Käfer Europas [on-line]. 2021. [dostęp 2024-02-20].
  5. a b c d Jürgen Trautner, Kartin Geigenmüller: Tiger Beetles, Ground Beetles. Ilustrated Key to the Cicindellidae and Carabidae of Europe. Josef Margraf, 1987, s. 40-47, 61-69, 254-259.
  6. a b Bolesław Burakowski, Maciej Mroczkowski, Janina Stefańska, Chrząszcze – Coleoptera. Biegaczowate – Carabidae, część 2, „Katalog Fauny Polski”, 3, 13, Warszawa: Instytut Zoologiczny Polskiej Akademii Nauk, 1974.
  7. Wolfgang Lorenz, Poecilus (Poecilus) striatopunctatus (Duftschmid, 1812), O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-20].
  8. Y. Bousquet, Pterostichini, [w:] Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume I. Archostemata - Myxophaga - Adephaga, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2003, s. 479-485, ISBN 87-88757-73-0.