Przejdź do zawartości

Polana Patoręczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polana Patoręczna i widok na północ

Polana Patoręczna (również Polana Patoroczna) – polana znajdująca się w Paśmie Policy[1][2]. Pasmo to w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego[3], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[4]. Jest tutaj również przysiółek o nazwie Na Patoręcznej, należący do miejscowości Skawica w województwie małopolskim[5]. Położony jest na średniej wysokości 852 m grzbiecie Suchego Gronia, pomiędzy potokiem Skawica Sołtysia i jednym z jego dopływów[1].

Polana Patoręczna to typowy zarębek – przysiółek, który powstał na polanie, z dala od zabudowanych terenów wsi. Znajduje się tuż po północnej stronie znakowanego szlaku turystycznego prowadzącego ze Skawicy na Kucałową Przełęcz. Ze szlaku polana jednak jest niewidoczna. Prowadzi na nią krótka i oznakowana ścieżka. W górnej części polany znajduje się pojedyncze gospodarstwo, a powyżej niego na skarpie punkt widokowy z zadaszeniem i ławką. Dawniej polana ta nazywała się Polaną Markotną, autor przewodnika Beskid Żywiecki przypuszcza, że nazwa ta pochodziła zapewne od ponurego, leśnego otoczenia[6]. Z polany rozciągają się jednak ograniczone widoki w kierunku północnym i wschodnim[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
  2. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-06-18].
  3. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
  4. J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
  5. TERYT [online] [dostęp 2014-04-01].
  6. Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 11, 318, 330–333, ISBN 978-83-62460-30-4.