Polanica (Beskid Śląski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polanica
Ilustracja
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Śląski

Wysokość

636 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Śląskiego
Mapa konturowa Beskidu Śląskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Polanica”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Polanica”
Ziemia49°40′03,6″N 18°49′29,2″E/49,667667 18,824778

Polanica (636 m n.p.m.)[1], 642 m[2] – niewybitne wzniesienie w Paśmie Stożka i Czantorii w Beskidzie Śląskim[1].

Wzniesienie stanowi kulminację grzbietu odchodzącego od Wielkiej Czantorii w kierunku południowo-wschodnim i opadającego następnie w kierunku wschodnim ku dolinie Wisły nad Obłaźcem i Jawornikiem. Ma dwa wierzchołki; zachodni o nazwie Polanica (636 m) i wschodni – Krzywy. Wzniesienie to rozdziela doliny potoków: Jawornika na południu i Gahury na północy. Stoki zachodnie opadają do Potoku Kiczerowskiego (dopływ Jawornika)[3].

Polanica jest porośnięta lasem, ale są na niej polany z polami osiedlami miasta Wisły[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2023-05-22].
  2. Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.
  3. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-06-06].
Widok z Równicy