Polanica (Beskid Śląski)
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
636 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°40′03,6″N 18°49′29,2″E/49,667667 18,824778 |
Polanica (636 m n.p.m.)[1], 642 m[2] – niewybitne wzniesienie w Paśmie Stożka i Czantorii w Beskidzie Śląskim[1].
Wzniesienie stanowi kulminację grzbietu odchodzącego od Wielkiej Czantorii w kierunku południowo-wschodnim i opadającego następnie w kierunku wschodnim ku dolinie Wisły nad Obłaźcem i Jawornikiem. Ma dwa wierzchołki; zachodni o nazwie Polanica (636 m) i wschodni – Krzywy. Wzniesienie to rozdziela doliny potoków: Jawornika na południu i Gahury na północy. Stoki zachodnie opadają do Potoku Kiczerowskiego (dopływ Jawornika)[3].
Polanica jest porośnięta lasem, ale są na niej polany z polami osiedlami miasta Wisły[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2023-05-22] .
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3 .
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-06-06] .