Polska Walcząca (czasopismo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polska Walcząca
Państwo

 Wielka Brytania

Pierwszy numer

1939

Ostatni numer

1949

Redaktor naczelny

Tymon Terlecki

Polska Walczącaczasopismo emigracyjne (tygodnik), wydawane od 1939 do 1949.

Początkowo pismo ukazywało się we Francji w Coetquidan. Pierwszy numer ukazał się 29 listopada 1939 w rocznicę powstania listopadowego. Po połączeniu się z pismem „Żołnierz Polski we Francji” wychodziło pod tytułem „Polska Walcząca. Żołnierz polski na Obczyźnie”. Po przegranej kampanii francuskiej 1940 pismo zostało przeniesione do Wielkiej Brytanii i ukazywało się jako „Polska Walcząca. Fighting Poland”. W czasie wydawania we Francji pismo miało charakter gazetki żołnierskiej. Po przeniesieniu do Wielkiej Brytanii zmieniło profil na bardziej uniwersalny i kierowane było do ogółu Polaków przebywających za granicą. Oficjalnym wydawcą pisma był Wydział Propagandy Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Redaktorem naczelnym czasopisma był Tymon Terlecki. Z pismem współpracował m.in. Feliks Topolski, Karol Zbyszewski, Antoni Bogusławski, Mieczysław Grydzewski[1], Aleksander Janta-Połczyński, Wacław Iwaniuk, Herminia Naglerowa, Zygmunt Haupt.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Święch: Literatura polska w latach II wojny. Wyd. VI - 2 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 278, 286–287, 386, 444, 571, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13852-3.