Polski Bank Handlowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polski Bank Handlowy
Data założenia

1872[1]

Data likwidacji

1939

Państwo

 Polska

Siedziba

Poznań

Adres

pl. Wolności 8-9

Prezes

Witold Celichowski

Polski Bank Handlowy (d. Bank Włościański, Bank Handlowy w Poznaniu) – bank działający w Poznaniu w latach 1872–1939.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Został utworzony w 1872 jako Bank Włościański[1], którego jednym z założycieli był hrabia Jan Kanty Działyński. W 1917 spółka zmienia nazwę na Bank Handlowy w Poznaniu[1]. Po nabyciu w 1921 Banku Kupiectwa Polskiego, bank przyjął nazwę Polskiego Banku Handlowego[1]. W latach 1934 do 1939 trwała likwidacja banku[1].

Bank dysponował oddziałem w Gdańsku przy Große Wollwebergasse 27 (ob. ul. Tkacka) (1921-1925), jak i przy Hundegasse 119 (ul. Ogarna) (1921-1926).

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

W 1912 zbudowano siedzibę banku przy pl. Wolności 8-9.

Prezesi[edytuj | edytuj kod]

  • Ludwik Cichowicz 1920–1925
  • Witold Celichowski 1926–1939[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]