Portal:Europa/Historia
Wojny wandejskie, fr. guerres de Vendée – powstanie rojalistyczne, które wybuchło 10 marca 1793 roku, w departamencie Wandea w zachodniej Francji, w okresie rewolucji francuskiej, i akcja pacyfikacyjna, której celem było stłumienie tego powstania.
Jego bezpośrednimi przyczynami było prześladowanie duchowieństwa, antykatolickie postępowanie władz rewolucyjnych, stracenie Ludwika XVI oraz przymusowy pobór do wojska. Powstanie szybko przerodziło się w wojnę ludową. 18 czerwca 1793 roku powstańcza armia zdobyła jedno z największych miast zachodniej Francji - Angers, otwierając tym samym drogę na Paryż.
1 sierpnia 1793 r. Komitet Ocalenia Publicznego nakazał bezwzględnie spacyfikować zbuntowany departament, zalecając aby wymordować wszystkich jego mieszkańców. Regularne walki trwały do 23 grudnia 1793 r., kiedy to pod Savenay powstańcza Wielka Armia Katolicka i Królewska została ostatecznie pokonana.