Posłonek alpejski skalny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Posłonek skalny)
Posłonek alpejski skalny
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

ślazowce

Rodzina

czystkowate

Rodzaj

posłonek

Gatunek

posłonek alpejski

Podgatunek

posłonek alpejski skalny

Nazwa systematyczna
Helianthemum alpestre (Jacq.) Dunal subsp. rupifragum (A. Kern.) Jáv.
Synonimy
  • Helianthemum oelandicum (L.) DC. subsp. rupifragum (Kern.) Breistr.
  • Helianthemum rupifragum Kern.

Posłonek alpejski skalny (Helianthemum alpestre subsp. rupifragum) – podgatunek[3] rośliny wieloletniej należący do rodziny czystkowatych. Przez niektórych autorów uważany był za oddzielny gatunek – posłonek skalny[4]. Występuje w Europie Środkowej, Wschodniej i Południowej oraz w Azji południowo-zachodniej. W Polsce występuje wyłącznie w Pieninach w szczytowych partiach Trzech Koron i na zboczach Wąwozu Szopczańskiego[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Krzewinka o gałązkach długości 10-20 cm.
Liście
Bez przylistków, owłosione; liście dolne z ogonkiem, lancetowate, skupione w różyczkę. Górne liście łodygowe siedzące.
Kwiaty
Zebrane w kwiatostan po 3-10. Działki biało owłosione, 4-8 mm długości. Płatki żółte, 5-9 mm długości[6].
Owoc
Torebka z niełupkami.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Krzewinka, chamefit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Liczba chromosomów 2n=22. Występuje w górskich murawach naskalnych. Podgatunek charakterystyczny dla zespołu Dendranthemo-Seslerietum[7].

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Podgatunek umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin[8] w kategorii VU (narażony). Umieszczony także w Czerwonej Księdze Karpat Polskich w tej samej kategorii. Na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) posiada kategorię R (rzadki - potencjalnie zagrożony). W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię VU (narażony)[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-09-24] (ang.).
  3. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  4. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  5. Zarzycki K. 2001. Posłonek skalny. s. 249-250. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001.
  6. Wróbel I. 2008. Posłonek alpejski skalny. s. 137-138. W: Czerwona Księga Karpat Polskich, Kraków 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
  7. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  8. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  9. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.