Posuwki

Posuwki, nóżki odwłokowe – mięsiste, nieczłonowane wyrostki lokomocyjne na odwłoku gąsienicowatych larw motyli, niektórych błonkówek (rośliniarek i owadziarek)^[1]^[2] oraz pewnych linii ewolucyjnych muchówek^[3].

Wyrostki te występują w liczbie od 2 do 8 par, przy czym u gąsienic motyli jest ich najwyżej 5 par^[2]. U larw motyli typowo występują na segmentach odwłoka od trzeciego do szóstego oraz na dziesiątym. Układ ten może być jednak inny, np. u miernikowcowatych posuwki występują tylko na segmencie szóstym i dziesiątym. Posuwki motyli mogą być również zredukowane, a u gatunków minujących całkiem zanikłe^[1].

Posuwki rośliniarek i motyli są narządami niehomologicznymi, powstałymi niezależnie. U rośliniarek są one jednoczęściowe^[3], natomiast u motyli złożone z części nasadowej i odsiebnej^[3]^[1]. Część odsiebna wyposażona jest we wciąganą do wewnątrz podeszwę, na której leży wieniec ustawionych w 1 lub więcej rzędów haczyków^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 354, 485.
↑ ^a ^b Biologia rozwoju owadów. Czesław Jura (red.). PWN, 1988, s. 218.
↑ ^a ^b ^c Yuichiro Suzuki, Michael F. Palopoli. Evolution of insect abdominal appendages: are prolegs homologous or convergent traits?. „Dev. Genes Evol.”. 211, s. 486–492, 2001. DOI: 10.1007/s00427-001-0182-3.

[Blaszak-1] Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 354, 485.

[Jura-2] Biologia rozwoju owadów. Czesław Jura (red.). PWN, 1988, s. 218.

[Suzuki-3] Yuichiro Suzuki, Michael F. Palopoli. Evolution of insect abdominal appendages: are prolegs homologous or convergent traits?. „Dev. Genes Evol.”. 211, s. 486–492, 2001. DOI: 10.1007/s00427-001-0182-3.

[1]

[2]

[3]