Powięź karku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Powięź karku (łac. fascia nuchae) – w anatomii człowieka cienka błona łącznotkankowa przedłużająca się ku dołowi w powięź piersiowo-lędźwiową, a ku przodowi w w blaszkę powierzchowną i przedkręgową powięzi szyi. U góry przyczepia się do powierzchni dolnej łuski kości potylicznej, przyśrodkowo zrasta się z więzadłem karkowym. Położona jest na mięśniach płatowatych i mięśniu półkolcowym głowy, zewnętrznie przykrywają ją mięsień czworoboczny i mięsień równoległoboczny[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ryszard Aleksandrowicz, Bogdan Ciszek, Anatomia kliniczna głowy i szyi, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 156, ISBN 978-83-200-3243-7.
  2. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 674, ISBN 978-83-200-4323-5.