Powinowactwo ścinające

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Powinowactwo ścinające, ścięcie – rodzaj powinowactwa osiowego na płaszczyźnie.

Definicja[edytuj | edytuj kod]

Powinowactwo ścinające o osi powinowactwa jest to takie powinowactwo osiowe na płaszczyźnie, w którym wektor powinowactwa jest równoległy do tej osi powinowactwa.
W prostokątnym układzie współrzędnych powinowactwo ścinające można opisać wzorem analitycznym:[1]

Własności[edytuj | edytuj kod]

  • Stosunek powinowactwa jest równy 1.
  • Pole figury jest niezmiennikiem powinowactwa ścinającego. Z tego wynika, że ścięcie jest przekształceniem ekwiafinicznym.
  • Powinowactwo ścinające można przedstawić jako złożenie dwóch symetrii skośnych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. P.S. Modienow, A.S. Parchomienko: Przekształcenia geometryczne. s. 100.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Bednarczuk: Urok przekształceń afinicznych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1978.