Powstanie więźniów w Kengirze
| Czas |
16 maja – 26 czerwca 1954 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
stłumienie powstania | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Kazachstanu  | |||
| 47,841111°N 67,615000°E/47,841111 67,615000 | |||
Powstanie więźniów łagru w Kengirze – powstanie więźniów łagru koło Kengiru (obecnego Żezkazganu) w Kazachstanie w maju i czerwcu 1954 roku.
Opis wydarzeń[edytuj | edytuj kod]
W powstaniu uczestniczyło ponad 8 tysięcy więźniów. Aktywną rolę odegrali Ukraińcy, w tym wielu członków UPA, którzy stanowili ponad połowę powstańców oraz powstańcy zesłani z państw nadbałtyckich. Za przywódców powstania uważa się byłych partyzantów UPA – Hersza Kellera[1] lub Mychajła Sorokę[2]. 25 czerwca oddziały uzbrojone w czołgi rozbiły powstanie. Liczba ofiar wynosiła do 700 osób. Nieuzbrojeni powstańcy w tym kobiety byli zmiażdżeni gąsienicami czołgów T-34, inni zostali zastrzeleni.
W pół roku po powstaniu zbudowane nieopodal osiedla otrzymały nową nazwę – Żezkazgan. Powstanie zostało opisane między innymi przez Aleksandra Sołżenicyna oraz Anne Applebaum, nakręcono o nim także film dokumentalny[3][4][5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Интернет-провайдер RopNet [online], e-slovo.ru [dostęp 2017-12-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-27].
- ↑ Легенда Гулага [online], focus.in.ua [dostęp 2017-12-15] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-21].
- ↑ Kengir: 40 Days of Freedom. Part 1 - Premier on Ukraine Today. [dostęp 2020-02-04].
- ↑ Kengir: 40 Days of Freedom. Part 2 - Premier on Ukraine Today. [dostęp 2020-02-04].
- ↑ Kengir: 40 Days of Freedom. Part 3 - Premier on Ukraine Today. [dostęp 2020-02-04].