Prążkoliczek
| Styloctenium | |||
| Matschie, 1899[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – prążkoliczek sulaweski (S. wallacei) na ilustracji autorstwa A.B. Meyera z 1896 roku | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
prążkoliczek | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Pteropus wallacei J.E. Gray, 1866 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Prążkoliczek[2] (Styloctenium) – rodzaj ssaków z podrodziny Pteropodinae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Filipinach i w Indonezji[3][4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 145,2–200 mm, długość ucha 17–24,8 mm, długość tylnej stopy 27,2–36 mm, długość przedramienia 90–114 mm; masa ciała 149–218 g[4][6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1899 roku niemiecki zoolog Paul Matschie w publikacji swojego autorstwa dotyczącej nietoperzy ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie[1]. Na gatunek typowy Matschie wyznaczył (oryginalne oznaczenie) prążkoliczka sulaweskiego (S. wallacei) którego opisał w 1866 roku angielski zoolog John Edward Gray.
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Styloctenium: gr. στυλος stulos ‘igła, rysik’; κτενιον ktenion ‘grzebyk’, zdrobnienie od κτεις kteis ‘grzebień’[7].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[8][6][3][2]:
- Styloctenium wallacei (J.E. Gray, 1866) – prążkoliczek sulaweski
- Styloctenium mindorensis Esselstyn, 2007 – prążkoliczek mindorski
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b P. Matschie: Die Fledermäuse des Berliner Museums für Naturkunde. 1. Lieferung. Die Megachiroptera des Berliner Museums für Naturkunde. Berlin: G. Reimer, 1899, s. 33. (niem.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 87. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 106. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b N. Giannini, C. Burgin, V. Van Cakenberghe, S. Tsang, S. Hintsche, T. Lavery, F. Bonaccorso, F. Almeida & B. O’Toole: Family Pteropodidae (Old World Fruit Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 133. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Styloctenium. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-23].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 459. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 651, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-31]. (ang.).