Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prawo Grassmanna – wzór pozwalający obliczyć siłę, z jaką jeden przewodnik z prądem w próżni oddziałuje na drugi.

gdzie:
– elementarna siła,
– przenikalność magnetyczna próżni,
– prądy płynące w obu przewodnikach,
– różniczkowe elementy długości obu przewodów,
– promień wodzący o początku w określonym punkcie pierwszego przewodnika i końcu w rozważanym punkcie drugiego przewodnika,
– symbol działania iloczynu wektorowego.
Ma on znaczenie tylko formalne. Wynika z siły Lorentza i prawa Biota-Savarta.
Wtedy: