Astana Pro Team
| |||
Samochód techniczny grupy | |||
Kod UCI | AST | ||
Państwo | ![]() | ||
Rok założenia | 2007 | ||
Dywizja | UCI WorldTeams | ||
Marka rowerów | Argon18 | ||
Historia nazw drużyny | |||
| |||
Oficjalna strona WWW |
Astana Pro Team (Kod UCI: AST) – zawodowa kazachska grupa kolarska założona w 2007 (w poprzednich latach występowała jako ekipa szwajcarska albo luksemburska).






W sezonie 2019 grupa występuje w dywizji UCI WorldTeams.
Spis treści
Sezony[edytuj | edytuj kod]
Rok 2007[edytuj | edytuj kod]
W 2007 roku Liberty Seguros wycofał się ze sponsorowania ekipy kolarskiej, która okazała się zamieszana w jedną z największych afer dopingowych w kolarstwie, tzw. Operación Puerto. Licencję grupy oraz kolarzy przejęły kazachskie konsorcja, które zmieniły nazwę na „Astana”, na cześć stolicy Kazachstanu. Włodarze Astany chcieli stworzyć grupę, która będzie oparta na kazachskich kolarzach oraz na kilku gwiazdach światowego formatu. Zadanie zebrania odpowiedniej ekipy powierzyli sławnemu wówczas kazachskiemu kolarzowi Aleksandrowi Winokurowowi, który miał być największą gwiazdą ekipy. Astana nie próżnowała i zatrudniła m.in. Andreasa Klödena i Paolo Savoldelliego. Obaj zawodnicy poszukiwali ekip, w których mogli startować, ze względu na wycofanie się sponsorów z finansowania grup zamieszanych w doping (T-Mobile i Discovery Channel). Razem z Winokurowem stanowili trzon Astany na sezon 2007, wspierali ich także tacy doświadczeni kolarze jak Matthias Kessler (zwycięzca etapu Tour de France) czy dwukrotny mistrz Szwajcarii Grégory Rast. Resztę składu stanowili zawodnicy z Kazachstanu oraz krajów byłego ZSRR, wśród których najbardziej wyróżniali się Andriej Kaszeczkin czy Siergiej Iwanow. Astana w debiutanckim sezonie nie osiągnęła wielkich sukcesów. Zwyciężała tylko w wyścigach o niewielkiej renomie. Za największy sukces ekipy można uznać 3. miejsce Eddiego Mazzoleni w Giro d’Italia.
Sukcesy w 2007[edytuj | edytuj kod]
Mistrz Kazachstanu w wyścigu ze startu wspólnego: Maksim Iglinski
Mistrz Luksemburga w wyścigu ze startu wspólnego: Benoît Joachim
- 1. miejsce, klasyfikacja generalna Tirreno-Adriático: Andreas Klöden
- 1. miejsce, Prolog (ITT) Tour de Romandie: Paolo Savoldelli
- 1. miejsce, 20. etap (ITT) Giro d’Italia: Paolo Savoldelli
- 1. miejsce, 3. (ITT) i 7. etap Critérium du Dauphiné Libéré: Aleksandr Winokurow
- 1. miejsce, 5. etap Critérium du Dauphiné Libéré: Antonio Colom
- 1. miejsce, 6. etap Critérium du Dauphiné Libéré: Maksim Iglinski
- 1. miejsce, klasyfikacja punktowa Critérium du Dauphiné Libéré: Aleksandr Winokurow
- 1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Critérium du Dauphiné Libéré
- 1. miejsce, 13. (ITT) i 15. etap Tour de France: Aleksandr Winokurow
- 2. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de Romandie: Paolo Savoldelli
- 3. miejsce, klasyfikacja generalna Tirreno-Adriático: Aleksandr Winokurow
- 3. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de Romandie: Andriej Kaszeczkin
- 3. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Eddy Mazzoleni
- 3. miejsce, klasyfikacja generalna Critérium du Dauphiné Libéré: Andriej Kaszeczkin
Rok 2008[edytuj | edytuj kod]
Ten rok miał być sprawdzianem dla Astany, która zamierzała wygrać większość kluczowych wyścigów. W wyniku zamieszania dopingowego ekipę opuściło kilku kolarzy, między innymi architekt drużyny Aleksandr Winokurow i Andriej Kaszeczkin. Z innych powodów odszedł Paolo Savoldelli. Ekipa została wzmocniona kilkoma kolarzami z grupy Discovery, takimi jak Levi Leipheimer, Alberto Contador czy Władimir Gusiew wraz z dyrektorem sportowym tej ekipy Johanem Bruyneelem. Ekipa była w stanie odnieść sukcesy, jakie stawiali przed nimi właściciele. Media komentowały wzmocnienia Astany jako zbieraninę dopingowiczów lub kolarzy, którzy odeszli z drużyn zamieszanych w afery dopingowe. W wyniku tego organizatorzy Tour de France nie zaprosili kolarzy tej ekipy do wzięcia udziału w Wielkiej Pętli. Astana mimo tego wystartowała w pozostałych wyścigach. Największymi sukcesami były zwycięstwa Contadora w Vuelta a España oraz Giro d’Italia.
Sukcesy w 2008[edytuj | edytuj kod]
Mistrz Kazachstanu w wyścigu ze startu wspólnego: Asan Bazajew
Mistrz Litwy w wyścigu ze startu wspólnego: Tomas Vaitkus
Mistrz Rosji w wyścigu ze startu wspólnego: Siergiej Iwanow
Mistrz Kazachstanu w jeździe indywidualnej na czas: Andriej Mizurow
Mistrz Portugalii w jeździe indywidualnej na czas: Sérgio Paulinho
Mistrz Rosji w jeździe indywidualnej na czas: Władimir Gusiew
- 1. miejsce, 1. i 6. (ITT) etap Vuelta al País Vasco: Alberto Contador
- 1. miejsce, klasyfikacja generalna Vuelta al País Vasco: Alberto Contador
- 1. miejsce, 1. etap Tour de Romandie: Maksim Iglinski
- 1. miejsce, 3. etap (ITT) Tour de Romandie: Andreas Klöden
- 1. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de Romandie: Andreas Klöden
- 1. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Alberto Contador
- 1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Volta Ciclista a Catalunya
- 1. miejsce, Prolog (ITT) Critérium du Dauphiné: Levi Leipheimer
- 1. miejsce, klasyfikacja górska Tour de Suisse: Maksim Iglinski
- 1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Tour de Suisse
- 1. miejsce, 5. (ITT) i 20. (ITT) etap Vuelta a España: Levi Leipheimer
- 1. miejsce, 13. i 14. etap Vuelta a España: Alberto Contador
- 1. miejsce, klasyfikacja generalna Vuelta a España: Alberto Contador
- 2. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de Suisse: Andreas Klöden
- 3. miejsce, klasyfikacja generalna Critérium du Dauphiné: Levi Leipheimer
Rok 2009[edytuj | edytuj kod]
Astana opromieniona sukcesami doprowadziła do zmian kadrowych. Do ekipy dołączył Haimar Zubeldia oraz wielokrotny zwycięzca Tour de France Lance Armstrong. Z tym ostatnim wiązano wielkie nadzieje, że będzie w stanie pomóc Astanie i odnieść swój kolejny (dla ekipy pierwszy) triumf we Francji. Przyjście Armstronga spowodowało konflikt pomiędzy Contadorem a szefami ekipy, gdyż Hiszpan obawiał się, że straci pozycję kolarza numer 1 w grupie oraz że to Armstrong będzie liderem na przyszłą Wielką Pętlę. W wyniku przyjaznych wypowiedzi Amerykanina oraz jasnej opinii dyrektora sportowego, kto będzie liderem w wyścigach Alberto zadeklarował pozostanie w ekipie i walkę o najwyższe cele. Astana zaczęła sezon przeciętnie, jednak ciągle jej kolarze byli stawiani wśród faworytów Giro, a także innych wielkich tourów. Kryzys światowy także zaczął dotykać sponsorów kolarskich, w tym także Astany, zaczęło brakować pieniędzy na gaże dla kolarzy. W trakcie 7 etapu Giro zawodnicy grupy Astana postanowili zaprotestować w związku z zaległymi pensjami, które nie są wypłacane przez sponsorów ekipy. Kolarze zakryli napis nazwy drużyny na swoich koszulkach. W proteście nie wziął udziału Kazach Andriej Ziejc. Międzynarodowa Unia Kolarska (UCI) wyznaczyła ostateczny termin na uregulowanie zadłużeń. Jeśli do 31 maja sytuacja by się nie zmieniła, UCI zmuszone byłoby zawiesić kazachską ekipę. (W Giro d’Italia najwyższe z drużyny 6. miejsce zajął Levi Leipheimer natomiast 12. miejsce Lance Armstrong (był to jego debiut na włoskim tourze)) Termin został wydłużony przez Unię o kilka dni, ekipa przedstawiła wystarczające zabezpieczenia aby móc wystartować w wyścigu dookoła Luksemburga. Na tym tourze 2 miejsce w klasyfikacji generalnej zajął Andreas Klöden. Nadal nad Astaną wisiało widmo bankructwa, sponsorzy kazachscy deklarowały sprzedaż grupy. Kilka konsorcjów europejskich i amerykańskich przedstawiło oferty zakupu drużyny. Jednak nie było to konieczne ponieważ pieniądze wyłożył kazachstański rząd. Wypłacono kolarzom zaległe pensje i Astana mogła spokojnie wrócić do walki o zwycięstwo we Francji. Wynik na Wielkiej Pętli był znakomity – wygrana Contadora, zajęcie 3 miejsca przez Lance Armstronga oraz szóstego przez Andreasa Klödena. Do tego dorzucili jeszcze zwycięstwo w klasyfikacji drużynowej. Po imprezie we Francji nastąpił rozłam w ekipie. Lance Armstrong, niezadowolony z tego, że nie był liderem ekipy, postanowił odejść i stworzyć własną grupę kolarską. Wraz z nim odeszli Klöden, Leipheimer, Zubeldia, Horner, Brajkovič, Popowycz, Paulinho, Vaitkus, Rast, Rubeira oraz Murawjow, tworząc podwaliny dla nowej ekipy kolarskiej RadioShack. Takie masowe odejście, oprócz prywatnych ambicji Lance’a Armstronga, było spowodowane powrotem do ekipy Aleksandra Winokurowa, który od razu popadł w konflikt z Johanem Bruyneelem. Winokurow miał zostać jeżdżącym dyrektorem sportowym co nie spodobało się Belgowi, który zadeklarował odejście do ekipy Amerykanina. Kazachom udało się zatrzymać czwórkę Hiszpanów ze zwycięzcą Tour de France, a także wszystkich Kazachów. W wyścigu dookoła Hiszpanii Astana zawiodła zajmując tylko 3. miejsce w klasyfikacji drużynowej, a żaden z ich zawodników nie znalazł się w pierwszej dziesiątce.
Sukcesy w 2009[edytuj | edytuj kod]
Mistrz Hiszpanii w jeździe indywidualnej na czas: Alberto Contador
Mistrz Słowenii w jeździe indywidualnej na czas: Janez Brajkovič
- 1. miejsce, 1. (ITT) i 6. etap Paryż-Nicea: Alberto Contador
- 1. miejsce, 5. etap (ITT) Tirreno-Adriático: Andreas Klöden
- 1. miejsce, 3. i 6. (ITT) etap Vuelta al País Vasco: Alberto Contador
- 1. miejsce, klasyfikacja generalna Vuelta al País Vasco: Alberto Contador
- 1. miejsce, klasyfikacja sprinterska Tour de Romandie: Grégory Rast
- 1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Giro d’Italia
- 1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Volta Ciclista a Catalunya
- 1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Critérium du Dauphiné
- 1. miejsce, 5. etap (TTT) Tour de France
- 1. miejsce, 15. i 18. (ITT) etap Tour de France: Alberto Contador
- 1. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de France: Alberto Contador
- 1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Tour de France
- 1. miejsce, UCI ProTour: Alberto Contador
- 3. miejsce, klasyfikacja generalna Tirreno-Adriático: Andreas Klöden
- 3. miejsce, klasyfikacja generalna Volta Ciclista a Catalunya: Haimar Zubeldia
- 3. miejsce, klasyfikacja generalna Critérium du Dauphiné: Alberto Contador
- 3. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de France: Lance Armstrong
- 4. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Levi Leipheimer
- 6. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de France: Andreas Klöden
- 9. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Lance Armstrong
Rok 2010[edytuj | edytuj kod]
W ekipie po odejściu większości kluczowych kolarzy liderem pozostał nadal Alberto Contador. Natomiast do niego dołączył Aleksandr Winokurow, który miał także pełnić obowiązki dyrektora sportowego, a także mieć pod kontrolą transfery. Do pozostałych kolarzy ekipy działacze Astany ściągnęli zwycięzcę Tour de France Hiszpana Óscara Pereiro jeżdżącego poprzednio w Caisse d'Epargne. Do składu dołączeni zostali także solidni kolarze, tacy jak: David de la Fuente (poprzednio Saunier Duval), Enrico Gasparotto (Lampre) czy Josep Jufre (Saunier Duval).
Sukcesy w 2010[edytuj | edytuj kod]
Mistrz Kazachstanu w wyścigu ze startu wspólnego: Maksim Gurow
Mistrz Słowenii w wyścigu ze startu wspólnego: Gorazd Stangelj
- 1. miejsce, 4. etap Paris-Nice: Alberto Contador
- 1. miejsce, klasyfikacja generalna Paris-Nice: Alberto Contador
- 1. miejsce, 5. etap Tirreno-Adriático: Enrico Gasparotto
- 1. miejsce, Liège-Bastogne-Liège: Aleksandr Winokurow
- 1. miejsce, Prolog (ITT) i 6. etap Critérium du Dauphiné: Alberto Contador
- 1. miejsce, 5. etap Critérium du Dauphiné: Daniel Navarro
- 1. miejsce, klasyfikacja punktowa Critérium du Dauphiné: Alberto Contador
- 1. miejsce, 13. etap Tour de France: Aleksandr Winokurow
- 1. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de France: Alberto Contador
- 1. miejsce, klasyfikacja punktowa Tour de Pologne: Allan Davis
- 2. miejsce, klasyfikacja generalna Critérium du Dauphiné: Alberto Contador
- 2. miejsce, Clásica de San Sebastián: Aleksandr Winokurow
- 3. miejsce, Amstel Gold Race: Enrico Gasparotto
- 3. miejsce, La Flèche Wallonne: Alberto Contador
- 6. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Aleksandr Winokurow
Rok 2011[edytuj | edytuj kod]
Z zespołu odszedł Alberto Contador, a także m.in.: Navarro, Noval i de la Fuente. Zdecydowanym liderem został Aleksandr Winokurow, a do ekipy dołączyli m.in.: Roman Kreuziger, Fredrik Kessiakoff, Robert Kišerlovski i Rémy Di Grégorio.
Sukcesy w 2011[edytuj | edytuj kod]
Mistrz Kazachstanu w wyścigu ze startu wspólnego: Andriej Mizurow
- 1. miejsce, 7. etap Paris-Nice: Rémy Di Grégorio
- 1. miejsce, 3. etap Vuelta Ciclista al País Vasco: Aleksandr Winokurow
- 1. miejsce, 3. etap Tour de Romandie: Aleksandr Winokurow
- 1. miejsce, 19. etap Giro d’Italia: Paolo Tiralongo
- 1. miejsce, klasyfikacja młodzieżowa Giro d’Italia: Roman Kreuziger
- 1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Giro d’Italia
- 3. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de Romandie: Aleksandr Winokurow
- 3. miejsce, klasyfikacja generalna Critérium du Dauphiné: Aleksandr Winokurow
- 6. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Roman Kreuziger
Skład[edytuj | edytuj kod]
2019[edytuj | edytuj kod]
|
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona Astany
- Profil na www.cyclingarchives.com rok 2012
- Profil na www.cyclingarchives.com rok 2011
- Profil na www.cyclingarchives.com rok 2010
- Profil na www.cyclingarchives.com rok 2009
- Profil na www.cyclingarchives.com rok 2008
- Profil na www.cyclingarchives.com rok 2007
|