Prolepsis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prolepsis (gr. πρόληψις prólēpsis, łac. anteoccupatio, pol. uprzedzenie)[1]figura retoryczna, w starożytnej retoryce, próba uniknięcia potencjalnych sprzeciwów poprzez odpowiadanie na pytania, które mogliby zadać słuchacze. Mówiąc inaczej, przy stosowaniu prolepsis nadawca stawia się po stronie słuchacza i próbuje się domyślić jakie wątpliwości mogą powstać.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władysław Kopaliński: prolepsis. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. [dostęp 2018-07-14].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. C. Zijderveld, On Clichés: The Supersedure of Meaning by Function in Modernity. Routledge, 1979.