Proroctwo o wojnie domowej

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joseph Smith junior, twórca ruchu świętych w dniach ostatnich. To z jego wizjonerskich doznań wyrasta proroctwo o wojnie domowej.

Proroctwo o wojnie domowej – przepowiednia Josepha Smitha, założyciela i pierwszego przywódcy ruchu świętych w dniach ostatnich (mormonów)[1].

Zawarta w objawieniu[a][2][3][4][5], które Smith miał otrzymać 25 grudnia 1832[1]. Zapisana jest kolejno w rozdziałach osiemdziesiątym siódmym[1] oraz sto trzydziestym Nauk i Przymierzy[1]. Dotyczyła wojny mającej się rozpocząć w Karolinie Południowej[1], konfliktu zbrojnego między stanami amerykańskiego południa a stanami północy kraju[1]. Przewidywała dalej, że Południe zwróci się o pomoc do innych krajów, w tym do Wielkiej Brytanii[6], a sam konflikt zakończy się śmiercią i niedolą wielu dusz[7].

Rozwinięcie pierwotnej formy proroctwa zawiera objawienie z 1843[7]. Smith zaznaczył w nim, że prawdopodobną przyczyną tego konfliktu będzie kwestia niewolnictwa[7]. Zgodnie z mormońską interpretacją znaczna część tej przepowiedni wypełniła się wraz z wojną secesyjną[7]. Wskazuje się przy tym wszakże, iż pewne jej fragmenty mają szersze zastosowanie[7] i jako takie wciąż oczekują na realizację[7].

Proroctwo o wojnie domowej było przekazywane i powielane wśród przywódców kościelnych oraz niektórych misjonarzy już w latach 30. XIX wieku[7]. Jego droga do uznania za kanoniczne objawienie była wszelako dosyć długa. Jego zasadniczą część Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich opublikował dopiero w 1851[7]. Włączono je do mormońskiego kanonu ostatecznie w 1876[7]. Pozostaje jedną z najlepiej znanych i najszerzej publikowanych części Nauk i Przymierzy[7]. Największe zainteresowanie wzbudzała podczas wspominanej już wojny secesyjnej[7]. Przez wielu wiernych była postrzegana wówczas jako potwierdzenie proroczego posłannictwa Josepha Smitha[7].

Jego interpretacja doktrynalna zmieniała się z czasem[8]. Różne było także użycie polityczne tego proroctwa. Reed Smoot, członek Kworum Dwunastu Apostołów, reprezentujący również Utah w Senacie Stanów Zjednoczonych prawdopodobnie wykorzystywał je w swoich staraniach przeciwko ratyfikacji Traktatu wersalskiego[9]. Wraz z międzynarodową ekspansją Kościoła rozumienie proroctwa uległo znacznemu poszerzeniu[8]. Zaczęto je pojmować w kontekście Ewangelii jako narzędzia wybawienia przed nieszczęściem[8]. Szczególną uwagę władz naczelnych wspólnoty przykuł też werset ósmy tekstu proroctwa spisanego w rozdziale 87. Nauk i Przymierzy[8]. Nawołuje on świętych w dniach ostatnich, by stali w świętych miejscach i nie dali się poruszyć[8].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W mormonizmie objawienie jest pojęciem bardzo pojemnym i wielopoziomowym. Jak wyjaśnił członek Kworum Dwunastu Apostołów Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich i specjalista w zakresie mormońskiej doktryny starszy Bruce R. McConkie, każdy prawy, pobożny i posłuszny człowiek ma prawo do osobistych objawień od Boga. Joseph Fielding McConkie dodał, że otrzymywanie osobistych objawień stanowi duchowe prawo każdego świętego w dniach ostatnich. Argumentował dodatkowo, że zabieganie o takowe objawienia jest obowiązkiem wiernego. Osobiste objawienia należy wyraźnie odróżnić od objawień dla Kościoła, które może otrzymywać wyłącznie urzędujący prezydent. W tym konkretnym przypadku mowa jest o drugim typie objawień.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 287. ISBN 978-0-02-904040-9.
  2. ↑ Dallin H. Oaks: Revelation. [w:] Speeches [on-line]. byu.edu, 1981-09-29. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
  3. ↑ Revelation, [w:] Camille Fronk Olson i inni, LDS Beliefs: A Doctrinal Reference [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2011, lokalizacja 3736, ISBN 1-60908-059-9.
  4. ↑ Bruce R. McConkie: Mormon Doctrine. Salt Lake City: Bookcraft, 1966, s. 108.
  5. ↑ Millet 2014 ↓, s. 11.
  6. ↑ Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 287-288. ISBN 978-0-02-904040-9.
  7. ↑ a b c d e f g h i j k l Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 288. ISBN 978-0-02-904040-9.
  8. ↑ a b c d e Kenneth L. Alford (red.): Civil War Saints. Salt Lake City: Religious Studies Center Brigham Young University, 2012, s. 56. ISBN 978-0-8425-2816-0.
  9. ↑ Kenneth L. Alford (red.): Civil War Saints. Salt Lake City: Religious Studies Center Brigham Young University, 2012, s. 55. ISBN 978-0-8425-2816-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Proroctwo_o_wojnie_domowej&oldid=69864208”