Pryma (liturgia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pryma − jedna z godzin kanonicznych chrześcijańskiej modlitwy liturgicznej tj. Liturgii godzin. Jej struktura bazuje na odmówieniu trzech psalmów z Księgi Psalmów, lekturze dwóch krótkich czytań biblijnych, odczytaniu martyrologium na dzień następny i odmówieniu modlitw porannych.

W Kościele katolickim po Soborze watykańskim II, kiedy dostosowywano liturgię do współczesnych realiów życia, postanowiono znieść tę godzinę kanoniczną. W Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum concilium w punkcie 89 zawarto nakaz: Należy znieść prymę[1]. Prymę zniesiono zarówno w rycie rzymskim jak i ambrozjańskim. Prymę odmawiają nadal kartuzi oraz duchowni używający brewiarza z 1962 roku zgodnie z Summorum Pontificium.

Kościół prawosławny odmawia prymę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sobór Watykański II. Konstytucje, dekrety, deklaracje. Wyd. 2. Cz. 1: Konstytucja o liturgii świętej. Poznań: Pallottinum, 2008, s. 87. ISBN 978-83-7014-595-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rupert Berger, Mały słownik liturgiczny, Poznań 1990