Przedawnienie (prawo karne)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przedawnienie – pojęcie odnoszące się do odpowiedzialności karnej w dwóch aspektach – karalności przestępstwa oraz wykonania orzeczonej kary.

Przedawnienie w polskim prawie karnym[edytuj | edytuj kod]

Kompletna regulacja przedawnienia w zakresie przestępstw zawarta jest w rozdziale XI Kodeksu karnego.

Przedawnienie karalności[edytuj | edytuj kod]

Upływ terminów powoduje ustanie karalności czynu, co oznacza, że po tej dacie nie można wszcząć postępowania karnego o dane przestępstwo, zaś postępowanie już prowadzone należy umorzyć (tzw. ujemna przesłanka procesowa).

Karalność przestępstwa ustaje po upływie (art. 101 § 1 k.k.):

  • 40 lat – gdy czyn stanowi zbrodnię zabójstwa[1] (przed 1 października 2023 r. 30 lat),
  • 20 lat – gdy czyn stanowi inną zbrodnię,
  • 15 lat – gdy czyn stanowi występek zagrożony karą pozbawienia wolności przekraczającą 5 lat,
  • 10 lat – gdy czyn stanowi występek zagrożony karą pozbawienia wolności przekraczającą 3 lata,
  • 5 lat – gdy chodzi o pozostałe występki.

Zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne nie ulegają przedawnieniu.

Karalność przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego ustaje z upływem roku od dowiedzenia się pokrzywdzonego o osobie sprawcy przestępstwa, lecz nie później niż z upływem 3 lat od popełnienia czynu. Wymienione wyżej terminy niekiedy są nazywane w literaturze przedawnieniem ścigania (art. 101 § 2 k.k.).

Do 1 lipca 2015 w razie wszczęcia postępowania przeciwko osobie termin przedawnienia wydłużał się o 10 lat dla zbrodni i występków zagrożonych karą pozbawienia wolności przekraczającą 3 lata, albo o 5 lat w wypadku innych przestępstw. Od 1 lipca 2015 do 1 marca 2016 r. obowiązywał ujednolicony termin wydłużenia przedawnienia, bez względu na wagę czynu i wymiar kary – 5 lat. Tak wydłużony termin bywa czasem określany w doktrynie mianem przedawnienia wyrokowania. Obecnie art. 102 k.k. poświęcony temu terminowi stanowi, że:

Art. 102. Jeżeli w okresie, o którym mowa w art. 101, wszczęto postępowanie, karalność przestępstw określonych w art. 101 § 1 ustaje z upływem 10 lat, a w pozostałych wypadkach - z upływem 5 lat od zakończenia tego okresu.

Do terminu przedawnienia nie wlicza się okresu, w którym nie można wszcząć postępowania karnego przeciwko osobie z uwagi na czasowy, ustawowy zakaz ścigania konkretnego czynu. Dotyczy to przede wszystkim przestępstw popełnianych przez posłów i senatorów korzystających z immunitetu parlamentarnego.

Zgodnie z pewną ustawą z dnia 20 kwietnia 2021 r., przedawnienie karalności nie biegnie też w okresie stanu epidemii lub zagrożenia epidemicznego ogłoszonego z powodu COVID-19 oraz w okresie 6 miesięcy po odwołaniu takiego stanu[2].

Przedawnienie wykonania kary[edytuj | edytuj kod]

Upływ terminów powoduje ustanie wykonalności wyroku, co oznacza, że nie można wykonać kary orzeczonej wobec skazanego za przestępstwo.

Wykonalność orzeczenia ustaje, jeśli od daty uprawomocnienia się wyroku upłynęło:

  • 30 lat – w razie skazania na karę pozbawienia wolności przekraczającą lat 5 albo karę surowszą,
  • 15 lat – w razie skazania na karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą 5 lat,
  • 10 lat – w razie skazania na inną karę.

Przedawnienie w polskim prawie wykroczeń[edytuj | edytuj kod]

Kwestię przedawnienia karalności i wykonania kary w prawie wykroczeń reguluje rozdział V Kodeksu wykroczeń.

Od 1 czerwca 2017 r. karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu. Przed tym dniem karalność wykroczenia także ustawała, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jednakże jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustawała z upływem 2 lat od popełnienia czynu. Przedawnienie karalności wykroczenia również jest ujemną przesłanką procesową.

W razie uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia, przedawnienie biegnie od daty uchylenia rozstrzygnięcia. W wypadku wszczęcia postępowania mediacyjnego czasu jego trwania nie wlicza się do okresu przedawnienia. Orzeczona kara lub środek karny nie podlega wykonaniu, jeżeli od daty uprawomocnienia się rozstrzygnięcia upłynęły 3 lata.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 1 czerwca 2017. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.