Psy grające w pokera
Psy grające w pokera (tytuł oryginalny: Dogs Playing Poker) – seria szesnastu obrazów olejnych autorstwa amerykańskiego malarza Cassiusa Marcellusa Coolidge’a, zamówionych w 1903 roku przez firmę Brown & Bigelow na potrzeby kampanii reklamowej cygar[2]. Wszystkie obrazy z serii przedstawiają zantropomorfizowane postacie psów, jednak tylko dziewięć z nich, na których zwierzęta siedzą wokół stołu do gry w karty, zyskało powszechną rozpoznawalność w amerykańskiej kulturze. Ich sporej popularności cała seria malowideł Coolidge’a zawdzięcza tytuł. Do dziś funkcjonują one jako stereotypowy przykład słabego gustu w dekoracji wnętrz, dominującego głównie wśród klasy robotniczej[3].
Lista obrazów[edytuj | edytuj kod]
Tytuły 9 z 16 obrazów serii, na których autor przedstawił psy grające w pokera, są następujące:
- A Bold Bluff (oryginalnie zatytułowany jako Judge St. Bernard Stands Pat on Nothing)[4]
- A Friend in Need
- His Station and Four Aces
- Pinched with Four Aces
- Poker Sympathy
- Post Mortem
- Sitting up with a Sick Friend
- Stranger in Camp
- Waterloo (oryginalnie zatytułowany jako Judge St. Bernard Wins on a Bluff)[4]
Podobieństwo kompozycyjne w stosunku do powyższych obrazów można dostrzec w pochodzącym z 1910 roku dziele Looks Like Four of a Kind[5]. Zauważono również, że niektóre pozy przyjmowane przez psy na malowidłach Coolidge’a zostały zaczerpnięte z prac innych artystów, jak Caravaggio, Georges de La Tour czy Paul Cézanne, w których twórczości znalazły się przedstawienia ludzi grających w karty[4].
Pozostałe prace zaliczane do serii Psy grające w pokera to:
- A Bachelor's Dog
- Breach of Promise Suit
- New Year's Eve in Dog Ville
- One to Tie Two to Win
- The Reunion
- Riding the Goat
- Ten Miles to a Garage
Inne informacje[edytuj | edytuj kod]
Bernardyn widoczny na obrazach pod tytułem Waterloo oraz A Bold Bluff należał do Theodora Langa, kwiaciarza z Piątej Alei, który zaliczał Cassiusa Coolidge’a do grona swoich przyjaciół. Pies Langa wabił się Captain[6].
15 lutego 2005 roku oryginalne wersje Waterloo i A Bold Bluff zostały zakupione na aukcji jako komplet przez nieznanego nabywcę za kwotę 590 400 dolarów amerykańskich[7]. Tym samym padł rekord w wysokości ceny za pracę Coolidge'a. Przed opisaną aukcją najdroższe dzieło tego artysty sprzedano za 74 000 dolarów[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Emma Taggart: The Story Behind the Iconic ‘Dogs Playing Poker’ Paintings. My Modern Met, 28 września 2018. (ang.).
- ↑ Dogs Playing Poker. ooowoo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]., www.ooowoo.com
- ↑ Ferrara, Annette (Kwiecień 2008). „Lucky Dog!”. Ten by Ten Magazine. Chicago: Tenfold Media.
- ↑ a b c James McManus, „Play It Close to the Muzzle and Paws on the Table,” New York Times
- ↑ Fotografia obrazu w serwisie Flickr
- ↑ Rozmowa z Violą Ettą Lang, córką Theodora Langa (1991).
- ↑ „A New York auction offers artistic treats for dog lovers,” San Jose Mercury News (11 lutego 2005).
- ↑ 'Dogs Playing Poker' sell for $590K, www.money.cnn.com
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Harris, Moira. „It's A Dog's World, According to Coolidge,” A Friendly Game of Poker (Chicago Review Press, 2003).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- DogsPlayingPoker.org - informacje o autorze i reprodukcje obrazów.