Puccinia polygoni-amphibii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puccinia polygoni-amphibii
Ilustracja
Uredinia na rdeście ziemnowodnym
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

rdze

Rząd

rdzowce

Rodzina

rdzowate

Rodzaj

rdza

Gatunek

Puccinia polygoni-amphibii

Nazwa systematyczna
Puccinia polygoni-amphibii Pers.
Syn. Met. Fung. (Göttingen) 1: 227 (1801)
Ecja na liściu bodziszka łąkowego

Puccinia polygoni-amphibii Pers. – gatunek grzybów z rodziny rdzowatych (Pucciniaceae)[1]. Grzyb mikroskopijny pasożytujący na roślinach z rodzaju bodziszek (Geranium) i rdest (Polygonum, Persicaria)[2]. Wywołuje u nich chorobę zwaną rdzą[3].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Puccinia, Pucciniaceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Takson ten opisał w 1801 r. Christiaan Hendrik Persoon[1].

Synonimy[4]:

  • Aecidium sanguinolentum Lindr. 1900
  • Dicaeoma persicariae Gray 1821
  • Dicaeoma polygoni-amphibii (Pers.) Rabenh.
  • Puccinia amphibii Fuckel 1874
  • Puccinia polygoni Alb. & Schwein. 1805
  • Puccinia polygoni-amphibii var. convolvuli Arthur 1934
  • Puccinia polygoni-convolvuli DC. 1808
  • Uredo betae var. convolvuli Alb. & Schwein. 1805

Morfologia i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Puccinia polygoni-amphibii jest pasożytem dwudomowym, tzn., że jego cykl życiowy odbywa się na dwóch żywicielach. Spermogonia i ecja rozwijają się na liściach bodziszków (Geranium). Spermogonia tworzą się na obydwu stronach blaszki liściowej, są nieliczne i częściowo zagłębione w tkance liścia. Ecja powstają głównie na dolnej stronie liścia, są cylindryczne, z wąskim zakrzywionym brzegiem podzielonym na małe segmenty. Tworzą koncentryczne kręgi na intensywnie zaczerwienionych częściach liści[2].

Brązowe uredinia i czarnobrązowe telia rozwijają się na niektórych gatunkach rdestów (Polygonum), przeważnie na dolnej stronie liści. Urediniospory z 2 porami rostkowymi powyżej równika. Teliospory dwukomórkowe, ściana górnej komórki jest silnie pogrubiona. Mają trwały trzonek o barwie od szklistej do żółtawobrązowej, mniej więcej tej samej długości co zarodnik[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Puccinia polygoni-amphibii występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą[5].

W Polsce opisano występowanie na bodziszku łąkowym (Geranium pratense), rdeście ziemnowodnym (Persicaria amphibia) i rdeście szczawiolistnym (Polygonum lapathifolium)[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online], indexfungorum.org [dostęp 2021-04-09] (ang.).
  2. a b c Puccinia polygoni-amphibii Pers. [online], Plant Parasites of Europe [dostęp 2021-04-09].
  3. Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
  4. Species Fungorum [online], speciesfungorum.org [dostęp 2021-04-09] (ang.).
  5. Discover Life Maps [online] [dostęp 2021-04-09].
  6. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4