Pustelnik rdzawogardły

Pustelnik rdzawogardły
	Glaucis hirsutus
	(J. F. Gmelin, 1788)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	krótkonogie
Rodzina	kolibrowate
Podrodzina	pustelniki
Rodzaj	Glaucis
Gatunek	pustelnik rdzawogardły
Synonimy
	Glaucis hirsuta (Gmelin, 1788); Trochilus hirsutus J. F. Gmelin, 1788;
	Glaucis hirsuta (Gmelin, 1788); Trochilus hirsutus J. F. Gmelin, 1788;
Podgatunki
	G. h. insularum Hellmayr & Seilern, 1913; G. h. hirsutus (J. F. Gmelin, 1788);
	G. h. insularum Hellmayr & Seilern, 1913; G. h. hirsutus (J. F. Gmelin, 1788);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pustelnik rdzawogardły^[4] (Glaucis hirsutus) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), występujący w północnej i środkowej części Ameryki Południowej, Panamie i na kilku wyspach Karaibów.

Systematyka i zasięg występowania

Blisko spokrewniony z pustelnikiem spiżowym (G. aeneus), niekiedy były uznawane za jeden gatunek^[2]. Wyróżnia się dwa podgatunki G. hirsutus^[5]^[2]:

G. h. insularum Hellmayr & Seilern, 1913 – Grenada, Trynidad, Tobago;
G. h. hirsutus (J. F. Gmelin, 1788) – Panama i zachodnia Kolumbia przez Wenezuelę, region Gujana po Brazylię i północną Boliwię.

Morfologia

Mierzy 10,7 cm, masa ciała wynosi 7 g. Dziób ma 3,3 cm długości i jest silnie zakrzywiony. Zgniłozielony wierzch ciała, brązowy kuper i czarny ogon z białym zakończeniem kontrastują z pomarańczową piersią i opalizującymi, czarnymi skrzydłami. Krótkie, różowe nóżki na brudnobiałym brzuszku.

Ekologia i zachowanie

Jego środowiskiem są wilgotne lasy subtropikalne oraz tropikalne^[3].

Samica składa 2 jaja do przypominającego kubeczek gniazda. Inkubacja trwa 17 dni. Pisklęta są opierzone po 23 dobach. W okresie lęgowym samce są agresywne, ale pomagają samicy budować gniazdo; nie uczestniczą jednak w inkubacji.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pustelnika rdzawogardłego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Całkowita liczebność populacji nie została oszacowana; w 1996 roku opisywany był jako „dość pospolity”. Trend liczebności populacji jest spadkowy^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b Glaucis hirsutus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c Hairy Hermit (Glaucis hirsuta). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Glaucis hirsutus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Phaethornithinae Jardine, 1833 - pustelniki (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-24].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hummingbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Glaucis hirsutus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] Hairy Hermit (Glaucis hirsuta). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).

[iucn-3] Glaucis hirsutus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Phaethornithinae Jardine, 1833 - pustelniki (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-24].

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hummingbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-24]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]