Pyrenopeziza brassicae
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Pyrenopeziza brassicae |
| Nazwa systematyczna | |
| Pyrenopeziza brassicae B. Sutton & Rawl. Trans. Br. mycol. Soc71(3): 426 (1979) | |
Pyrenopeziza brassicae B. Sutton & Rawl. – gatunek grzybów z rodziny Ploettnerulaceae[1]. Pasożyt roślin z rodziny kapustowatych, ale głównie rzepak, wywołujący u niego chorobę o nazwie biała plamistość liści rzepaku[2] (dawniej nazywana cylindrosporiozą roślin kapustowatych[3] lub cylindrosporiozą roślin krzyżowych)[4].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pyrenopeziza, Ploettnerulaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
- Cylindrodochium concentricum (Grev.) Bonord. 1851
- Cylindrosporium concentricum Grev. 1822
- Cylindrosporium concentricum Unger 1833
- Cylindrosporium concentricum var. macrosporum Bat. & Peres 1964
- Gloeosporium concentricum (Grev.) Berk. & Broome 1850[5].
Anamorfą jest Cylindrosporium concentricum, dawniej uznawany za odrębny gatunek, obecnie za synonim[5].
Rozwój[edytuj | edytuj kod]
Na pędach zaatakowanych roślin pojawiają się koncentrycznie ułożone acerwulusy o średnicy 0,1–0,2 mm. Powstają w nich jednokomórkowe, cylindryczne zarodniki konidialne o rozmiarach 10–16 × 3–4 μm. Dokonują one infekcji wtórnej zarażając następne rośliny. Roznoszone są przez rozpryskujące się na roślinie krople deszczu, zarażają więc tylko sąsiednie rośliny. Jesienią na obumarłych resztkach zaatakowanych roślin rozwijają się apotecja, w których na drodze płciowej powstają askospory. Apotecja mają średnicę 285 μm, a rozwijające się w nich worki mają długość 80–100 μm i szerokość 2,5–3,5 μm. Askospory mają rozmiar 12,5–18,5 × 2,5–3 μm. Dokonują one infekcji pierwotnej głównie jesienią oraz podczas łagodnej zimy. Po okresie trwającym od kilku tygodni do kilku miesięcy na porażonych roślinach rozwijają się z nich acerwulusy[3].
Forma bezpłciowa, dawniej uważana za odrębny gatunek, jest obligatoryjnym pasożytem, forma płciowa saprotrofem[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-09].
- ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
- ↑ a b c Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, s. 382, 383, ISBN 978-83-09-01077-7.
- ↑ Zofia Fiedorow, Barbara Gołębniak, Zbigniew Weber, Choroby roślin rolniczych, Poznań: Wyd. AR Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, 2008, s. 158,159, ISBN 978-83-7160-468-3.
- ↑ a b Species Fungorum [online] [dostęp 2016-07-23].