Pyszówka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pyszówka
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

jaworowski

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pyszówka”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pyszówka”
Ziemia49°54′30,7″N 23°09′40,0″E/49,908528 23,161111
Rehberg (później Pyszówka) na mapie z 1869 r.
Położenie osady Rehberg względem sąsiedniej wsi Sarny na mapie z Drugiego Pomiaru Wojskowego Imperium Austriackiego z 1869 r.

Pyszówka (do 1928 w j. niem. Rehberg[1]) – nieistniejąca kolonia niemiecka, położona w odległości ok. 1 km na południowy zachód od wsi Sarny, w parafii Krakowiec, powiecie jaworowskim koło Lwowa.

Założona została w roku 1788 w ramach tzw. kolonizacji józefińskiej[2][3]. Pod koniec XIX w. rozpoczął się wykup gospodarstw niemieckich przez Polaków z Grodziska k. Leżajska i związana z tym faktem polonizacja wioski. W roku 1900 Rehberg został wykreślony z ewidencji wspólnot ewangelickich[4], a w roku 1904 ówczesny biskup przemyski, Józef Pelczar dokonał wyświęcenia dawnego zboru protestanckiego na kaplicę rzymskokatolicką pw. św. Barbary, przynależną do parafii św. Jakuba Apostoła w Krakowcu[5]. W roku 1927 nastąpiła zmiana nazwy z "Rehbergu" na "Pyszówkę" – nazwę pochodzącą od nazwiska długoletniego sołtysa osady, Wojciecha Pysza.

7 kwietnia 1944 roku, w wyniku nocnego napadu UPA, Pyszówka została doszczętnie spalona. Zdaniem Grzegorza Motyki zginęły 52 osoby narodowości polskiej, a 45 gospodarstw zostało zniszczonych[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ogłoszenie. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 5, s. 3, 10 września 1928. 
  2. H. Lepucki, Działalność kolonizacyjna Marii Teresy i Józefa II w Galicji 1772-1790, Lwów 1938, s. 129.
  3. R. Kaindl, Geschichte der Deutschen in der Karpathenlandern, Gotha 1911, s. 114.
  4. R. Kaindl, Geschichte der Deutschen in der Karpathenlandern, Gotha 1911, s. 177
  5. Kronika diecezji przemyskiej. Wrzesień 1904, Przemyśl 1904, s. 293 i n.
  6. G. Motyka, Ukraińska partyzantka 1942-1960, Rytm, Warszawa 2003, s. 386