Quedius auricomus

	Quedius auricomus
	Kiesenwetter, 1850
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	Staphyliniformia
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	kusaki
Plemię	Staphylinini
Podplemię	Quediina
Rodzaj	Quedius
Podrodzaj	Quedius (Raphirus)
Gatunek	Quedius (Raphirus) auricomus
Synonimy
	Quedius (Arphirus) auricomus Kiesenwetter, 1850; Quedius (Sauridus) auricomus Kiesenwetter, 1850; Quedius (Microquedius) auricomus Kiesenwetter, 1850; Quedius tomentosomaculatus Cornelius, 1863; Quedius (Raphirus) tomentosomaculatus Cornelius, 1863;
	Quedius (Arphirus) auricomus Kiesenwetter, 1850; Quedius (Sauridus) auricomus Kiesenwetter, 1850; Quedius (Microquedius) auricomus Kiesenwetter, 1850; Quedius tomentosomaculatus Cornelius, 1863; Quedius (Raphirus) tomentosomaculatus Cornelius, 1863;

Quedius auricomus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1850 roku przez Ernsta Hellmutha von Kiesenwettera. Jako miejsce typowe wskazano wschodnie Pireneje^[1].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4 do 5 mm. Głowa jest owalna, błyszcząco czarna z całkowicie brunatnożółtymi czułkami i głaszczkami. Wyposażona jest w wielokrotnie dłuższe od skroni, zajmujące niemal całe jej boczne powierzchnie oczy. Czułki mają człon pierwszy krótszy niż dwa następne razem wzięte. Na czole znajdują się po dwa punkty przednie i tylne; brak jest punktów dodatkowych między przednimi, natomiast między punktami tylnymi a tylnym brzegiem głowy występuje jeden punkt dodatkowy. Przedplecze jest wypukłe, błyszcząco czarne. Na powierzchni czarnej tarczki brak jest punktowania. Pokrywy są połyskująco czarne, wypukłe, pokryte mikrorzeźbą i luźno rozmieszczonymi, dużymi punktami. Odnóża są brunatnożółte z żółtymi goleniami ostatniej pary. Odwłok jest czarny. Na tergitach oprócz owłosienia czarnego występują duże kępki złocistych włosków przy ich bocznych krawędziach^[2].

Owad ten zasiedla góry oraz pagórkowate tereny niżej położone. Bytuje wśród wilgotnych mchów w sąsiedztwie potoków, strumieni, źródlisk i wodospadów^[2].

Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Danii i Estonii^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 3). Staphylininae: Staphylinini (Quediina, Staphylinina, Tanygnathinina, Xanthopygina), Xantholinini. Staphylinidae incertae sedis. Fossils, Protactinae†. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 3021–3840, 2001.
↑ ^a ^b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.
↑ Quedius (Raphirus) auricomus Kiesenwetter, 1850. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-02-06].

[Herman-1] Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 3). Staphylininae: Staphylinini (Quediina, Staphylinina, Tanygnathinina, Xanthopygina), Xantholinini. Staphylinidae incertae sedis. Fossils, Protactinae†. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 3021–3840, 2001.

[Szujecki-2] Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.

[fe-3] Quedius (Raphirus) auricomus Kiesenwetter, 1850. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-02-06].

[1]

[2]

[3]