Rüdlingen
47°34′N 8°34′E/47,566667 8,566667
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kanton | |||
| BFS Nummer | |||
| Powierzchnia |
5,51 km² | ||
| Wysokość |
367 m n.p.m. | ||
| Populacja (31 grudnia 2021) • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Nr kierunkowy |
044 | ||
| Kod pocztowy |
8455 | ||
| Tablice rejestracyjne |
SH | ||
| |||
Położenie na mapie Szwajcarii  | |||
| 47°34′N 8°34′E/47,566667 8,566667
| |||
| Strona internetowa | |||
Rüdlingen – miejscowość i gmina w północnej Szwajcarii, w kantonie Szafuza, którego jest eksklawą. Leży nad Renem.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
W Rüdlingen mieszkają 803 osoby[1]. W 2021 roku 11,6% populacji gminy stanowiły osoby urodzone poza Szwajcarią[1].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Gmina Rüdlingen wraz z sąsiednią gminą Buchberg graniczą z kantonem Zurych oraz z Niemcami. Dwie gminy tworzą południową część kantonu i stanowią jego eksklawę[2]. Na północy przebiega granica między Niemcami i Szwajcarią.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Przypuszczalnie w V wieku Rüdlingen było osadą alamańską. Pierwsza udokumentowana wzmianka o Rüdlingen miała miejsce w roku 827. W 1123 Leuthold z Weißenburga podarował wsie Rüdlingen i Buchberg klasztorowi Rheinau, który przez następne 400 lat pobierał dziesięcinę z Rüdlingen. W 1520 miasto Szafuza nabyło władzę nad Rüdlingen i Buchbergiem. Aż do początku XIX wieku obie miejscowości stanowiły gminę, z której po podziale w 1839 r. powstały dwie gminy Rüdlingen i Buchberg. W XX wieku Rüdlingen przekształciło się z miejscowości rolniczej we wspólnotę mieszkaniową z uprawą winorośli[3].
Herb[edytuj | edytuj kod]
- Tarcza w słup, w polu niebieskim skrzyżowane złote wiosła, w polu złotym połowa dzielonego pionowo, zwróconego w lewo stylizowanego koła młyńskiego.
Na najstarszym herbie Rüdlingen z XVI wieku znajdowały się lemiesz i nóż sadowniczy. Jakiś czas później znalazły się w herbie złote wiosła na niebieskim tle. Na pieczęci Rüdlingen z 1799 znajduje się całe, stylizowane koło młyńskie. Ten symbol odwołuje się do młyna, który został zbudowany w Rüdlingen w 1599. W 1949 postanowiono połączyć w herbie koło młyńskie i wiosła[4].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Gospodarstwo Zum Rebstock w Rüdlingen -
Dzielnica Steinenkreuz -
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Bundesamt für Statistik, Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2020 - 2020 | Tabelle [online], Bundesamt für Statistik, 1 września 2021 [dostęp 2022-05-16] (niem.).
- ↑ Informacje na stronie internetowej gminy Rüdlingen
- ↑ Gemeindekanzlei Rüdlingen: Geschichte [online], www.ruedlingen.ch [dostęp 2016-12-24].
- ↑ Bruckner-Herbstreit, Berty: Die Hoheitszeichen des Standes Schaffhausen und seiner Gemeinden, Reinach-Basel 1951, S. 269-270
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alfred Keller, Adalbert Ullmann-Meyer et al.: Rüdlinger Heimatbuch. 827-1977. Jubiläumsausgabe zur 150-Jahr-Feier der Gemeinde Rüdlingen, Schaffhausen 1978, ISBN 3-8580-5057-1.
- Susanna Baur, Karin Lüthi: Grenzgänger und Brückenbauer. Ein Porträt- und Bildband aus der Toskana Schaffhausens, Buchberg o.J.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- oficjalna strona gminy Rüdlingen
- Matthias Wipf, Rüdlingen, w: Historisches Lexicon der Schweitz
- Krajobraz starorzeczy Renu w Rüdlingen. natur-und-landschaft.ch. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-05)].
