Przejdź do zawartości

Radošovský most

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radošovský most
Ilustracja
Widok ogólny
Długość całkowita

62 m

Państwo

 Czechy

Miejscowość

Radošov, Kyselka

Podstawowe dane
Przeszkoda

Ohrza

Szerokość:
• całkowita


5,5 m

Liczba przęseł

1

Data zburzenia

18 lipca 1986

Data odbudowy

2003

Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Radošovský most”
Położenie na mapie kraju karlowarskiego
Mapa konturowa kraju karlowarskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Radošovský most”
Ziemia50°16′32,6910″N 12°59′41,1230″E/50,275748 12,994756

Radošovský most – całościowo zadaszony drewniany most drogowy przecinający rzekę Ohrzę w Radošovie, części Kyselki w kraju karlowarskim w Czechach. Stanowi zabytek kultury nr ÚSKP 15710/4-1020 od 3 maja 1958[1]. Do narodowego spisu zabytków trafił 11 lutego 1964 pod numerem 4-1020[2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Most stoi w miejscu podobnej konstrukcji z 1364 i ma ponad 62 metry długości, 5,5 metra szerokości[1] oraz nośność 1,5 tony. Stoi w miejscu dawnego brodu na Ohrzy, którym po praz pierwszy przybył do Czech król Jan Luksemburski[3]. Nakryty został dwuspadowym dachem gontowym o nachyleniu 47°. Jest wsparty na kamiennych filarach z drugiej połowy XVIII wieku (kamień łupany). Na filarach opiera się belkowanie, na którym wsparto ściany boczne konstrukcji dachowej. Belki pionowe ścian rozmieszczone są w odległości 3-4 metrów od siebie i połączone belkami poziomymi, a także oszalowane. W ścianie południowej znajdują się dwa otwory z ościeżami. Konstrukcja jest łączona za pomocą śrub i zatrzasków. 18 lipca 1986 obiekt strawił pożar, jednak w 2003 został on zrekonstruowany[1].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Národní památkový ústav, Silniční most - Památkový Katalog [online], pamatkovykatalog.cz [dostęp 2024-09-07].
  2. Národní památkový ústav, Krytý most - Památkový Katalog [online], pamatkovykatalog.cz [dostęp 2024-09-07].
  3. Ladislav Kochánek, 1000 československých nej, Albatros, Praga, 1983, s. 82