Radziecko-niemiecka umowa handlowa (1940)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Model pancernika „Bismarck”, którego plany konstrukcyjne Niemcy przekazali Rosjanom

Radziecko-niemiecka umowa handlowa z 1940 r. – porozumienie dotyczące wymiany handlowej pomiędzy Związkiem Radzieckim i III Rzeszą, podpisane w Moskwie 11 lutego 1940. Była ona przedłużeniem wcześniejszej radziecko-niemieckiej umowy handlowej podpisanej 19 sierpnia 1939 roku w Berlinie, kilka dni przed paktem Ribbentrop-Mołotow.

Podobnie jak wcześniejsza umowa, również umowa z roku 1940 przewidywała wymianę radzieckich surowców na niemiecką technologię. Zakładała ona dostarczenie Niemcom przez stronę radziecką w ciągu 12 miesięcy surowców i żywności na sumę 800 milionów marek niemieckich.

Dostawy niemieckie dla ZSRR[edytuj | edytuj kod]

Dostawy niemieckie dla ZSRR obejmowały plany pancernika „Bismarck”. Niemcy mieli przekazać ZSRR krążownik „Lützow”, maszyny do dużego niszczyciela, artylerię morską, od dwóch do dziesięciu samolotów; w tym myśliwce Bf-109, Bf-110 oraz bombowiec Ju-88, które Rosjanie mogli kopiować, ciężkie haubice i baterię dział przeciwlotniczych. Związek Radziecki otrzymał także od Niemców lokomotywy, turbiny, generatory, silniki Diesla, statki, maszyny, laboratorium balistyczne, próbki materiałów wybuchowych, sprzęt radiowy, telegraficzny i telefoniczny, sprzęt do prowadzenia wojny chemicznej, sprzęt saperski i jeden czołg do skopiowania.

Dostawy radzieckie dla III Rzeszy[edytuj | edytuj kod]

W pierwszym okresie umowy z roku 1940 (od 11 lutego, 1940 do 11 lutego, 1941) oraz w drugim (od 11 lutego, 1941 aż do złamania paktu), Niemcy otrzymały wielkie ilości surowców, włączając ponad[1]:

Niemiecka fabryka czołgów 1940

ZSRR zagwarantował Niemcom tranzyt surowców z Dalekiego Wschodu (m.in. soli z Mandżurii), zmniejszając o połowę ceny frachtowe za korzystanie z Kolei Transsyberyjskiej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Philbin III, Tobias R. (1994), The Lure of Neptune. German-Soviet Naval Collaboration and Ambitions. 1919–1941, University of South Carolina Press, ISBN 0-87249-992-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Documents on German Foreign Policy 1918-1945, vol. VIII, Washington 1954.
  • Aleksander Bregman, Najlepszy sojusznik Hitlera. Studium o współpracy niemiecko-sowieckiej 1939–1941, Warszawa 1997.