Przejdź do zawartości

Raniero Felice Simonetti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raniero Felice Simonetti
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1675
Cingoli/Osimo

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1749
Viterbo

Nuncjusz apostolski w Neapolu
Okres sprawowania

1730–1743

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 grudnia 1727

Sakra biskupia

29 czerwca 1728

Kreacja kardynalska

10 kwietnia 1747
Benedykt XIV

Kościół tytularny

Santa Susanna

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 czerwca 1748

Konsekrator

Prospero Marefoschi

Współkonsekratorzy

Tommaso Cervini
Francesco de Vico

Raniero Felice Simonetti (ur. 12 grudnia 1675 w Cingoli albo Osimo, zm. 20 sierpnia 1749 w Viterbo) – włoski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 grudnia 1675 roku Cingoli albo Osimo, jako Francesca Simonettiego i Giulii Marefoschi[1]. Studiował na Uniwersytecie w Maceracie, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie wstąpił do inkwizycji rzymskiej i został kanonikiem bazyliki watykańskiej. 20 grudnia 1727 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 14 czerwca 1728 roku został tytularnym arcybiskupem Nikozji, a piętnaście dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1730–1743 pełnił funkcje nuncjusza w Neapolu[2]. 10 kwietnia 1747 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Susanna[2]. Rok później został arcybiskupem ad personam Viterbo[1]. Zmarł tamże 20 sierpnia 1749[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Raniero Felice Simonetti. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-05-15]. (ang.).
  2. a b c d Raniero Felice Simonetti. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-05-15]. (ang.).