Ratusz w Rawiczu-Sarnowej

Ratusz w Rawiczu-Sarnowej
	nr rej. 316/Wlkp/A z 27.04.1970
	; Dawny ratusz w Sarnowej (2007)
Państwo	Polska
Miejscowość	Rawicz-Sarnowa
Adres	Rynek 1
Styl architektoniczny	klasycyzm (główny budynek), neogotyk (wieża)
Kondygnacje	2
Ukończenie budowy	1837
Ważniejsze przebudowy	1870
	Położenie na mapie Rawicza Ratusz w Rawiczu-Sarnowej
	Położenie na mapie Polski Ratusz w Rawiczu-Sarnowej
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Ratusz w Rawiczu-Sarnowej
	Położenie na mapie powiatu rawickiego Ratusz w Rawiczu-Sarnowej
	Położenie na mapie gminy Rawicz Ratusz w Rawiczu-Sarnowej
	51°37′54,3462″N 16°54′31,5678″E/51,631763 16,908769
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ratusz w Rawiczu-Sarnowej – dawny ratusz Sarnowej^[a]^[4], niegdyś miasta, od 1973 dzielnicy Rawicza^[2].

Historia

Klasycystyczny budynek został wybudowany na środku sarnowskiego rynku w 1837^[2]^[3]. W 1870 podczas przebudowy ratusz wzbogacił się o bogato zdobioną wieżę zegarową w stylu neogotyckim^[2]^[3]. Od 1970 budynek figuruje w rejestrze zabytków^[1]. Włączenie Sarnowej do Rawicza 1 stycznia 1973^[2] pozbawiło budynek pierwotnej funkcji i był przez pewien czas opuszczony^[3]. Ostatecznie stał się siedzibą biblioteki^[3].

Architektura

Budynek został wybudowany jako piętrowy na planie prostokąta^[3], z cegły i otynkowany^[2]. Główna fasada, siedmioosiowa, jest skierowana na zachód^[3]. Kondygnacje wieńczą gzymsy kordonowe^[3]. Dach ratusza jest dwuspadowy z naczółkami^[3].

Dobudowana na planie ośmioboku wieża, w przeciwieństwie do głównego budynku, była murowana z czerwonej cegły i nie została otynkowana^[2]^[3]. Neogotycki jest również stanowiący podstawę ryzalit z attyką ze sterczynami. Na wejściem umieszczono herb Sarnowej^[3]. Wieżę zdobią postacie, zegar, pilastry i gzymsy^[2]^[3].

Uwagi

↑ Odmiana wg wzoru z Dz.U. 29/2013, tą samą stosuje Pawlak 2003

Przypisy

↑ ^a ^b Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 205. [dostęp 2016-11-12].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Bogdan Zgodziński: Województwo leszczyńskie. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1981, s. 120.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Roman Pawlak: Polska – Zabytkowe ratusze. Warszawa: Sport i Turystyka MUZA SA, 2003, s. 309. ISBN 83-7200-991-0.
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1934, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-10-21].

[4] Odmiana wg wzoru z Dz.U. 29/2013, tą samą stosuje Pawlak 2003

[nidWLK-1] Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 205. [dostęp 2016-11-12].

[Zgodziński1981s120-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Bogdan Zgodziński: Województwo leszczyńskie. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1981, s. 120.

[Pawlak2003s309-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Roman Pawlak: Polska – Zabytkowe ratusze. Warszawa: Sport i Turystyka MUZA SA, 2003, s. 309. ISBN 83-7200-991-0.

[Dz.U._29/2013-5] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1934, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-10-21].

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]