Przejdź do zawartości

Raymond Charles Péré

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raymond Charles Péré
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1854 r.
Roquefort-de-Marsan

Data śmierci

15 października 1929 r.

Zawód, zajęcie

architekt

Raymond Charles Péré (ur. 4 maja 1854 r. w Roquefort-de-Marsan, zm. 15 października 1929 r.) – francuski architekt związany ze Smyrną.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony 4 maja 1854 r.[1] w Roquefort-de-Marsan[2]. Architekturę studiował w Bordeaux[3]. Po studiach krótko pracował we Francji[4]. W 1880 r. wyjechał do Smyrny[2], gdzie początkowo pracował na zastępstwo jako nauczyciel języka francuskiego[3]. Do miasta przybył na zaproszenie osiadłego tam krewnego. Po krótki pobycie wyjechał do Francji, jednak wrócił do Smyrny i założył tam własne biuro architektoniczne[4]. Od 1884 r. żonaty z Anaïs Russo, pochodzącą z francuskiej rodziny osiadłej w Smyrnie[3]. Miał z nią ośmiu synów i dwie córki[4].

Po zatrudnieniu jako specjalista w zakresie architektury w konsulacie generalnym Francji zaprojektował kilka budynków dla francuskich społeczności. Był także głównym architektem Kościoła katolickiego w Smyrnie, jego pierwszym istotnym zleceniem była rozbudowa kościoła św. Polikarpa, który był parafią społeczności francuskiej i kaplicą konsulatu[2]. Péré odnowił także stare freski w jego wnętrzu i wykonał nowe[5] wraz z Adolfo Scarsellim (jednej z postaci dał swoją twarz)[6]. Jego projektem był również kościół św. Heleny w dzielnicy Karşıyaka[7] i francuski szpital (1908 r.) w dzielnicy Punta (obecnie Alsancak)[6]. W 1900 r. według jego projektu wzniesiono wieżę zegarową, która miała uczcić 25 rocznicę wstąpienia Abdulhamida II na tron[3]. Wieża z czasem stała się symbolem tego miasta[2].

Część jego budynków uległa zniszczeniu w czasie wielkiego pożaru Smyrny (1922 r.), inne uległy przebudowom. Do czasów współczesnych w oryginalnej formie przetrwało ich tylko kilka[3]. Zmarł 15 października 1929 roku[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b WAM | Architecture by Raymond Charles Père [online], www.worldarchitecturemap.org [dostęp 2019-06-10].
  2. a b c d Paolo Girardelli, Ezio Godoli, Italian Architects and Builders in the Ottoman Empire and Modern Turkey: Design across Borders, Cambridge Scholars Publishing, 29 stycznia 2019, ISBN 978-1-5275-2723-2 [dostęp 2019-06-10] (ang.).
  3. a b c d e İzmir (Metropolitan Municipality, Turkey) [online], www.crwflags.com [dostęp 2019-06-10].
  4. a b c Bir İzmir mimarı [online], Milliyet [dostęp 2019-06-10] (tur.).
  5. Church of St Polycarp | İzmir, Turkey Attractions [online], www.lonelyplanet.com [dostęp 2019-06-10] (ang.).
  6. a b Onur İnal: Levantine Heritage in Izmir. 2006. s. 56. [dostęp 2019-06-10]. (ang.).
  7. Churches and Synagogues in Izmir Turkey [online], Very Turkey [dostęp 2019-06-10].