Przejdź do zawartości

Reżim polityczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Reżim polityczny – ogół metod, którymi posługuje się władza państwowa w stosunkach z ludnością, a także zasady, jakimi się ona kieruje w tych stosunkach[1].

Stanowi istotny element składowy formy państwa. W jego skład wchodzą też metody działania partii politycznych, ich stosunki z władzą państwową, zasady funkcjonowania innych ważnych organizacji społecznych.

Biorąc pod uwagę stosunki władzy państwowej i społeczeństwa w procesie rządzenia wyróżnia się trzy zasadnicze reżimy:

Współczesna nauka polityczna wyróżnia niekiedy pośredni pomiędzy demokratycznym a autorytarnym, reżim anokratyczny[3].

W politologii pojęcie reżimu politycznego nie jest wartościujące, służy jedynie określeniu zasad, reguł gry politycznej i zależności pomiędzy podmiotami polityki. Czasem jest utożsamiane z systemem politycznym. W istocie obejmuje ono wszystkie instrumenty regulujące stosunki w państwie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maurice Duverger, Institutions politiques et droit constitutionnel 1 – Les grands systemes politiques, Paryż 1978, strona 27, za: Eugeniusz Zieliński, Nauka o państwie i polityce, Elipsa, Warszawa 2006, strona 126.
  2. O cechach reżimu politycznego i jego rodzajach na podstawie: Eugeniusz Zieliński, Nauka o państwie i polityce, Elipsa, Warszawa 2006, strona 126.
  3. K. A. Wojtaszczyk, W. Jakubowski (red.), Społeczeństwo i polityka, podstawy nauk politycznych, Warszawa 2007

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Antoszewski, Reżim polityczny, w: Jabłoński A., Sobkowiak L. (red.), Studia z teorii polityki, Wrocław 1998.
  • Bogumił Szmulik, Marek Żmigrodzki, Wprowadzenie do nauki o państwie i polityce, Lublin 2002.
  • Eugeniusz Zieliński, Nauka o państwie i polityce, Warszawa 2001.