Rechmire

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ślepe wrota z grobowca Rechmire, Luwr
N5r
Aa1
W19iA1
Rechmire w hieroglifach

Rechmire (Rechmira, Rachmire; egip. Ten, który wie/zna jak Re) – wezyr faraonów Totmesa III i Amenhotepa II z XVIII dynastii, zarządca Teb, arcykapłan w Heliopolis. Był bratankiem Usera, wezyra z czasów panowania królowej Hatszepsut.

Jego grobowiec w Szeich Abd el-Gurna w Tebach Zachodnich, numerowany jako TT100 jest uznawany za arcydzieło egipskiej architektury. Szczególnie cenione są dobrze zachowane malowidła przedstawiające zajęcia wezyra oraz codzienne życie Egipcjan w epoce Nowego Państwa. Jedno z malowideł przedstawia scenę audiencji u wezyra Rechmire, przed którym położone jest 40 zwojów papirusowych. Scena ta jest identyfikowana jako rozprawa sądowa (zwoje miałyby być zbiorem spisanego prawa egipskiego) lub zdawanie rachunków przez nomarchów[1]. W grobowcu znajduje się również pełny tekst tzw. Instrukcji Rechmire, dostarczający wielu bardzo szczegółowych informacji na temat funkcjonowania urzędu wezyra[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M. Kuryłowicz, Prawa antyczne. Wykłady z historii najstarszych praw świata, Lublin 2006, s. 38.
  2. Tekst Instrukcji Rechmire. reshafim.org.il. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-01)]. (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]