Regency TR-1
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
 Radioodbiornik Regency TR1 | |
| Producent |
Industrial Development Engineering Associates |
|---|---|
| Państwo | |
| Lata produkcji |
1954 - |
| Dane techniczne | |
| Zakresy fal | |
| Fale średnie |
640-1700 kHz |
| Inne | |
| Napięcie zasilania |
22,5 V |
| Pobór mocy (bat.) |
6 W |
| Wymiary |
7,62 x 12,7 x 3,2 cm |
| Masa |
0,33 kg |
Regency TR1 – pierwszy radioodbiornik tranzystorowy, jak również pierwszy powszechnie dostępny produkt tranzystorowy na rynku konsumenckim. Jego premiera miała miejsce 18 października 1954, a jego cena wynosiła 49,95 dolarów[1].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Radioodbiornik Regency TR1 był heterodyną skonstruowaną na 4 tranzystorach germanowych, a zasilany był baterią o napięciu 22,5 V, której czas działania wynosił 20 godzin nieprzerwanej pracy[1]. Radioodbiornik przeznaczony był wyłącznie do odbioru na falach średnich, jako że fale ultrakrótkie nie były jeszcze powszechne[2]. Rozmiary radioodbiornika wynosiły 7,62 cm szerokości, 12,7 cm wysokości i 3,2 cm głębokości, a ważył 340 gramów. Radioodbiornik był dostępny w kolorach białym, czarnym, czerwonym i szarym. Późniejsze wersje były również dostępne w kolorach oliwkowym, zielonym, mahoniowym, lawendowym, perłowym i różowym[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W latach 50. XX wieku tranzystory były rzadko używane. Firma Texas Instruments, która produkowała tranzystory germanowe, ale też wytworzyła pierwszy tranzystor krzemowy, usiłowała znaleźć na amerykańskim rynku producenckim przedsiębiorstwo, które wytwarzałoby radioodbiorniki przy użyciu ich tranzystorów. Poszukiwania dopiero po długim czasie zostały zwieńczone powodzeniem. Na eksperyment zdecydowało się niewielkie przedsiębiorstwo Industrial Development Engineering Associates, które wcześniej zajmowało się budową domowych wzmacniaczy antenowych. Pracując nad odbiornikiem zdecydowano się maksymalnie ciąć koszty, gdyż cena i tak musiała być wysoka. Był to ówcześnie najmniejszy radioodbiornik na świecie i o niespotykanym dotąd wyglądzie. Radioodbiornik został odznaczony nagrodą za wzornictwo, a także wystawiony na paryskiej wystawie American Art and Design Exhibition w roku 1955. Zakładano, że sprzeda się ok. 2,5 miliona radioodbiorników. Jednak cięcie kosztów w produkcji spowodowało, że radioodbiornik funkcjonował poniżej oczekiwań i ostatecznie sprzedano według różnych szacunków od 100 do 150 tys. egzemplarzy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Regency TR-1 - The First Transistor Radio. Regencytr1. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ Regency TR-1 Transistor Radio Facts and Figures. Collectornet. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ a b Regency TR-1 Transistor Radio. Electronic Notes. [dostęp 2024-04-11].