Rejon kuryłowiecki
| Rejon | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Siedziba | |||||
| Powierzchnia |
890 km² | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
Położenie na mapie
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Rejon kuryłowiecki – jako jednostka administracyjna wchodził do 2020 r.[1] w składzie obwodu winnickiego Ukrainy. Obecnie jest częścią rejonu mohylowskiego[1].
Powstał w 1967. Miał powierzchnię 890 km² i liczył 33 tysięce mieszkańców. Siedzibą władz rejonu bły Kuryłowce Murowane.
W skład rejonu wchodziły jedna osiedlowa rada oraz 24 silskie rady, obejmujące 51 wsi i 8 osad.
Miejscowości rejonu[edytuj | edytuj kod]
- (Балківка)
- (Бахтин)
- (Бахтинок)
- (Біляни)
- (Блакитне)
- (Дігтярка)
- (Галайківці)
- (Глибока Долина)
- (Горай)
- (Дерешова)
- Doliniany[2][3] (Долиняни)
- Drużba[4] (Дружба)
- (Ягідне)
- (Яр)
- (Конищів)
- Kotiużany[5][6] (Котюжани)
- (Котюжани) osada
- Krasne (Красне)
- (Кривохижинці)
- (Кукавка)
- (Кукурівка)
- (Курашівці)
- Kuryłowce Murowane (Муровані Курилівці)
- (Ленінська Слобода)
- Łuczyniec (Лучинець)
- (Лучинчик)
- (Малий Обухів)
- Michałowce (Михайлівці)
- (Морозівка)
- (Наддністрянське)
- (Немерче)
- (Немерче) osada
- Niszowce (Нишівці)
- (Новосілка)
- (Обухів)
- (Перекоринці)
- (Петримани)
- (Петрівка)
- Płoske[7] (Плоске)
- (Попелюхи)
- (Посухів)
- Prywitne (Привітне)[8][9]
- (Рівне)
- (Роздолівка)
- (Рясне)
- (Снітків)
- (Степанки)
- (Струсове)
- Studzienica (Студениця)
- (Свидова)
- Wierzbowiec[10][11] (Вербовець)
- Wynohradne[12] (Виноградне)
- Wyszczeolczydajew (Вищеольчедаїв)
- (Вільшанка)
- (Вінож)
- (Володимирівка)
- Woronowce[13] (Воронівці)
- (Золотогірка)
- Znameniwka (Знаменівка)
- (Жван)
- (Житники)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-02-11] (ukr.).
- ↑ Doliniany 1.), pow. mohylowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 101.
- ↑ Doliniany, pow. mohylowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 424.
- ↑ Pohoryła 3.) w. nad Krajcem, gm. Kukawka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 518.
- ↑ Zbigniew Hauser: Dawne zapomniane polskie rezydencje na Ukrainie (II). nimoz.pl. [dostęp 2016-08-11].
- ↑ we wsi neorenesansowy pałac z parkiem, obecnie szpital psychiatryczny
- ↑ Połoska 6.) wś, gm. Łuczyniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 316.
- ↑ Chrzanówka (2), stacja Kotiużany, na południe od Kopajgrodu, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 330.
- ↑ Chrzanówka wraz z Berladką, parafia Kopajgród, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 651.
- ↑ Wierzbowiec 2.)wieś, powiat uszycki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 403.
- ↑ wzmianka o wsi w haśle Hryhorówka 4.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 595.
- ↑ Skazińce 3.) nad Żwanem, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 664.
- ↑ Woronowce 2.)wieś, powiat uszycki, gm. Wierzbowiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 595.
