48°43′20″N 27°30′54″E/48,722222 27,515000Kuryłowce Murowane
| |||
 Cerkiew | |||
| |||
| Państwo |  Ukraina
| ||
| Obwód | winnicki | ||
| Rejon | kuryłowiecki | ||
| Powierzchnia | 8,27 km² | ||
| Populacja (2017) • liczba ludności |
5918 | ||
| Nr kierunkowy | +380 4356 | ||
| Kod pocztowy | 23400 | ||
| Tablice rejestracyjne | AB | ||
Położenie na mapie obwodu winnickiego   Kuryłowce Murowane | |||
Położenie na mapie Ukrainy  Kuryłowce Murowane | |||
| 48°43′20″N 27°30′54″E/48,722222 27,515000
| |||
Portal  Ukraina
| |||
Kuryłowce Murowane (ukr. Муровані Курилівці, Murowani Kuryliwci) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie winnickim, nad rzeką Żwan, siedziba administracyjna rejonu kuryłowieckiego. Leży na Podolu.
Siedziba rzymskokatolickiej parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kuryłowcach Murowanych.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
 |
Ta sekcja od 2018-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1453. Osada została założona przez rodzinę Czuryłów stąd pierwotna nazwa miejscowości to Czuryłowce. Miejscowość znajdowała się początkowo na pograniczu województwa podolskiego, a następnie znalazła się w składzie wyodrębnionego z niego województwa bracławskiego. W czasie powstania Kozaków Chmielnickiego pozostała pod kontrolą oddziałów Rzeczypospolitej. Zdewastowana podczas Ruiny i przez Turków podczas okupacji w latach 1672-99. Ożywienie gospodarcze w XVIII wieku. Od 1775 roku Kuryłowce miały prawo do organizowania dwóch jarmarków co miesiąc. W 1776 roku było tu 166 domów. Po II rozbiorze Polski w 1793 roku miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim. Do 1870 własność rodziny Komarów.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Fragmenty murów bastionów zamkowych nad rzeką Żwan. Pierwszy zamek w Kuryłowcach zbudowano w XVI wieku, a następnie został wzmocniony o umocnienia bastionowe. Od połowy XVII w. własność Kossakowskich. Zamek został zaznaczony w XVII wieku na mapie Guillaume de Beauplana, jako sprzężony z wałami otaczającymi osadę. W 1683 r. za zasługi w bitwie pod Żurawnem król Jan III Sobieski podarował zamek miecznikowi żydaczowskiemu Samuelowi Hołubowiczowi. Na początku XIX wieku w obrębie zrujnowanego zamku zbudowano pałac.
- Pałac klasycystyczny wybudowany w 1805 roku z ciosanego kamienia zwany był podolskim Luwrem[1]. Od frontu portyk z kolumnadą podtrzymującą trójkątny fronton[2].
- cerkiew Narodzenia Bogurodzicy o błękitnej fasadzie
Urodzeni[edytuj | edytuj kod]
- Stefan Krupko – polski embriolog i mykolog;
- Delfina Potocka – polska szlachcianka, uczennica Fryderyka Chopina, przyjaciółka Zygmunta Krasińskiego;
- Antoni Wacyk – polski pisarz i publicysta.
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Kuryłowce, nad Żwanem w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
- Kuryłowce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Aftanazy Roman, Dzieje Rezydencji T.9, s. 167-178
- Urbański Antoni, Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, Warszawa 1928, s 31-32
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Roman Aftanazy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo podolskie, T. 9, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wrocław, Warszawa: 1995, s. 167-178.
- ↑ Antoni Urbański: Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1928, s. 32.
| |||||||
