René Valmy
 René Valmy w 1941 | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
24 grudnia 1920 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 listopada 1977 | |||||||||
| Wzrost |
180 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
René Valmy (ur. 24 grudnia 1920 w Tarbes, zm. 6 listopada 1977 tamże[1][2]) – francuski lekkoatleta, sprinter i skoczek w dal, wicemistrz Europy z 1946.
Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1946 w Oslo. Sztafeta francuska biegła w składzie: Agathon Lepève, Julien Lebas, Pierre Gonon i Valmy. Valmy startował również w biegu na 100 metrów, ale odpadł w półfinale[3].
Odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie, a francuska sztafeta 4 × 100 metrów z jego udziałem nie ukończyła biegu eliminacyjnego[1]. Na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli odpadł w kwalifikacjach skoku w dal[4].
Był mistrzem Francji w biegu na 100 metrów w 1939, 1941, 1942, 1943 i 1945 oraz w biegu na 200 metrów w 1941, 1942, 1943 i 1945, wicemistrzem w biegach na 100 metrów i na 200 metrów w 1944 i 1951 oraz w skoku w dal w 1947 i 1950, a także brązowym medalistą na 100 metrów w 1948[5].
Ustanowił rekordy Francji w biegu na 100 metrów (10,5 s 20 lipca 1941 w Colombes) i w sztafecie 4 × 100 metrów (41,3 s 13 sierpnia 1939 w Amsterdamie) oraz wyrównał w biegu na 200 metrów (21,6 s 16 sierpnia 1948 w Colombes)[6].
Rekord życiowy Valmy’ego w skoku w dal wynosił 7,34 m (27 czerwca 1948 w Marmande)[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b René Valmy [online], olympedia.org [dostęp 2020-11-10] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Masculins S à Z [online], cdm.athle.com, 16 marca 2021, s. 27 [dostęp 2022-03-27] (fr.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 492, 495 [dostęp 2019-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 499 [dostęp 2019-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 [online], cdm.athle.com, 28 października 2021, s. 114, 122, 127, 133, 137, 144, 162, 167, 190, 198 [dostęp 2021-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-29] (fr.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 14, 22 i 188. (ang.).
- ↑ René Valmy [online], Track and Field Statistics [dostęp 2019-01-16] (ang.).