Republika Południowego Peru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Republika Południowego Peru
República Sud-Peruana
1836–1839
Flaga
Herb Południowego Peru
Flaga Herb
Położenie Południowego Peru
Język urzędowy

język hiszpański

Stolica

Tacna (konstytucyjna)
Arequipa i Cuzco (siedziby władz)

Ustrój polityczny

Republika

Głowa państwa

prezydent (ostatni) Juan Pío de Tristán y Moscoso

Status terytorium

samorządna republika

Zależne od

Konfederacja Peruwiańsko-Boliwijska

ogłoszenie niepodległości od Peru

17 marca 1836

Zjednoczenie z Północnym Peru

25 sierpnia 1839

Religia dominująca

katolicyzm

Republika Południowego Peru (hiszp. República Sud-Peruana) – państwo istniejące w Ameryce Południowej w latach 1836–1839, jako część Konfederacji Peruwiańsko-Boliwijskiej.

Republika Południowego Peru ogłosiła niepodległość 17 marca 1836, zaś 28 października 1836 połączono trzy państwa w Konfederację Peruwiańsko-Boliwijską. W wyniku wojny narzuconej przez Chile i Argentynę Północne i Południowe Peru ogłosiły 25 sierpnia 1839 ponowne zjednoczenie i wystąpienie z konfederacji, co oznaczało jej rozpad.

Władze[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z konstytucją z 1837 Południowe Peru było w ramach konfederacji jedną z trzech samorządnych republik. Na czele konfederacji stał protektor, zaś republikom przewodzili prezydenci.

Podział terytorialny[edytuj | edytuj kod]

Republika Południowego Peru dzieliła się na cztery departamenty

1 - Arequipa
2 - Ayacucho
3 - Cusco
4 - Puno

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Złota moneta 8 escudos Republiki Południowego Peru