Rheinardia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rheinardia
Maingounat, 1882[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – samica argusa czubatego (R. ocellata)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Pavonini

Rodzaj

Rheinardia

Typ nomenklatoryczny

Argus ocellatus Elliot, 1871

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Rheinardiarodzaj ptaków z podrodziny bażantów (Phasianinae) w obrębie rodziny kurowatych (Phasianidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji (Laos, Wietnam i Malezja)[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała samic 74–75 cm (ogon 35–43 cm), samców 190–235 cm (ogon 120–173 cm)[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Rheinardia (Rheinardius, Rheinartius, Rheinhardius): ppłk. Pierre-Paul Rheinart (1840–1902), Armée de terre, odkrywca w Laosie w roku 1869, Chargé d’affaires w Annamie i Tonkinie w latach 1875–1876 i 1879–1883, rezydent generalny w Annamie w latach 1884 i 1888–1889, myśliwy specjalizujący się w łowach na grubego zwierza[7].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wariant pisowni Rheinardia Maingounat, 1882.
  2. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Rheinardia Maingounat, 1882.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ch.A. Maingonnat: La Science pour tous. 1882, s. 210. (fr.).
  2. É. Oustalet. Description d’un type peu connue de l’ordre des Gallinacés. „Bulletin hebdomadaire de l’Association Scientifique de France”. 2e série. 5, s. 243, 1882. (fr.). 
  3. É. Oustalet. Description du Rheinardius ocellatus, Gallinacé voisin des Argus. „Revue des travaux scientifiques”. Année 1883, s. 723, 1883. (fr.). 
  4. P.L. Sclater & H. Saunders. Oustalet on a new Form of Gallinæ. „The Ibis”. Fifth series. 1 (1), s. 107, 1883. (ang.). 
  5. W.R. Ogilvie-Grant: Catalogue of the game birds (Pterodetess Gallinæ, Opishocomi, Hemipodii) in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1893, s. 366, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Pheasants, Grouse, and Allies (Phasianidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.phasia1.01. [dostęp 2023-04-24]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. Rheinardia, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-04-24] (ang.).
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Pavonini Rafinesque, 1815 (wersja: 2023-03-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-24].