Przejdź do zawartości

Risto Mattila

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Risto Mattila
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1981
Kannus

Klub

Snowboard Junkies

Wzrost

177 cm

Debiut w PŚ

16.03 2001, Ruka
(10. miejsce – halfpipe)

Pierwsze punkty w PŚ

16.03 2001, Ruka
(10. miejsce – halfpipe)

Pierwsze podium w PŚ

19.11 2001, Tignes (3. miejsce – halfpipe)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Mistrzostwa świata
złoto Kreischberg 2003 Big air
Puchar Świata (Halfpipe)
Mała Kryształowa Kula
2003/2004
2. miejsce
2001/2002

Risto Mattila (ur. 4 lutego 1981 w Kannus) – fiński snowboardzista, mistrz świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pokazał się 27 listopada 1999 roku w Ruka, gdzie podczas zawodów FIS Race zajął 25. miejsce w half-pipie. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Berchtesgaden, gdzie był czternasty w tej konkurencji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Nassfeld był siódmy.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 16 marca 2001 roku w Ruka, zajmując dziesiąte miejsce w halfpipie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 19 listopada 2001 roku w Tignes, kończąc rywalizację w tej konkurencji na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie jego rodak, Markku Koski i Íker Fernández z Hiszpanii. Łącznie 20 razy stawał na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym dziewięć zwycięstw: 4 w halfpipie i pięć w big air. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2005/2006, kiedy to zajął 36. miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 2003/2004 triumfował w klasyfikacji halfpipe’a.

Jego największym sukcesem jest złoty medal w Big air wywalczony na mistrzostwach świata w Kreischbergu w 2003 roku. Pokonał tam Simona Axa ze Szwecji i kolejnego Fina, Anttiego Auttigo. Był też między innymi piąty w tej konkurencji podczas mistrzostw świata w Whistler w 2005 roku i mistrzostw świata w Arosie dwa lata później. W 2002 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie był szesnasty w halfpipie. Brał też udział w igrzyskach w Turynie, gdzie rywalizację w tej konkurencji ukończył na dziesiątej pozycji.

W 2012 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
16. 11 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Halfpipe Stany Zjednoczone Ross Powers
10. 12 lutego 2006 Włochy Turyn Halfpipe Stany Zjednoczone Shaun White
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
7. 17 stycznia 2003 Austria Kreischberg Halfpipe Szwajcaria Markus Keller
1. 18 stycznia 2003 Austria Kreischberg Big air -
5. 21 stycznia 2005 Kanada Whistler Big air Finlandia Antti Autti
17. 22 stycznia 2005 Kanada Whistler Halfpipe Finlandia Antti Autti
5. 19 stycznia 2007 Szwajcaria Arosa Big air Francja Mathieu Crepel
15. 23 stycznia 2009 Korea Południowa Gangwon Halfpipe Japonia Ryō Aono
47. 24 stycznia 2009 Korea Południowa Gangwon Big air Finlandia Markku Koski

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
  1. Francja Tignes19 listopada 2001 (halfpipe) – 3. miejsce
  2. Kanada Whistler11 grudnia 2001 (Big air) – 2. miejsce
  3. Francja L’Alpe d’Huez13 stycznia 2002 (halfpipe) – 3. miejsce
  4. Szwecja Tandådalen22 marca 2002 (halfpipe) – 3. miejsce
  5. Kanada Stoneham21 grudnia 2002 (Big air) – 1. miejsce
  6. Chile Valle Nevado13 września 2003 (halfpipe) – 2. miejsce
  7. Szwecja Tandådalen5 grudnia 2003 (halfpipe) – 2. miejsce
  8. Szwecja Tandådalen6 grudnia 2003 (Big air) – 1. miejsce
  9. Austria Kreischberg23 stycznia 2004 (halfpipe) – 1. miejsce
  10. Austria Kreischberg24 stycznia 2004 (halfpipe) – 1. miejsce
  11. Japonia Sapporo22 lutego 2004 (halfpipe) – 2. miejsce
  12. Włochy Bardonecchia12 marca 2004 (halfpipe) – 1. miejsce
  13. Włochy Turyn13 marca 2004 (Big air) – 3. miejsce
  14. Austria Klagenfurt18 grudnia 2004 (Big air) – 1. miejsce
  15. Włochy Bardonecchia10 lutego 2005 (halfpipe) – 2. miejsce
  16. Włochy Bardonecchia11 lutego 2005 (halfpipe) – 1. miejsce
  17. Włochy Turyn12 lutego 2005 (Big air) – 1. miejsce
  18. Holandia Rotterdam9 października 2005 (Big air) – 1. miejsce
  19. Szwecja Sztokholm11 listopada 2006 (Big air) – 3. miejsce
  20. Szwecja Sztokholm17 listopada 2007 (Big air) – 2. miejsce
  • W sumie 9 zwycięstw, 6 drugich i 5 trzecich miejsc.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od sezonu 2010/2011 obowiązuje osobna klasyfikacja generalna freestyle

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]