Risto Mattila
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Snowboard Junkies | ||||||||||||||||||
Wzrost |
177 cm | ||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | |||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | |||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | |||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Risto Mattila (ur. 4 lutego 1981 w Kannus) – fiński snowboardzista, mistrz świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pokazał się 27 listopada 1999 roku w Ruka, gdzie podczas zawodów FIS Race zajął 25. miejsce w half-pipie. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Berchtesgaden, gdzie był czternasty w tej konkurencji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Nassfeld był siódmy.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 16 marca 2001 roku w Ruka, zajmując dziesiąte miejsce w halfpipie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 19 listopada 2001 roku w Tignes, kończąc rywalizację w tej konkurencji na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie jego rodak, Markku Koski i Íker Fernández z Hiszpanii. Łącznie 20 razy stawał na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym dziewięć zwycięstw: 4 w halfpipie i pięć w big air. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2005/2006, kiedy to zajął 36. miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 2003/2004 triumfował w klasyfikacji halfpipe’a.
Jego największym sukcesem jest złoty medal w Big air wywalczony na mistrzostwach świata w Kreischbergu w 2003 roku. Pokonał tam Simona Axa ze Szwecji i kolejnego Fina, Anttiego Auttigo. Był też między innymi piąty w tej konkurencji podczas mistrzostw świata w Whistler w 2005 roku i mistrzostw świata w Arosie dwa lata później. W 2002 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie był szesnasty w halfpipie. Brał też udział w igrzyskach w Turynie, gdzie rywalizację w tej konkurencji ukończył na dziesiątej pozycji.
W 2012 roku zakończył karierę.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|
16. | 11 lutego | 2002 | Salt Lake City | Halfpipe | Ross Powers |
10. | 12 lutego | 2006 | Turyn | Halfpipe | Shaun White |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|
7. | 17 stycznia | 2003 | Kreischberg | Halfpipe | Markus Keller |
1. | 18 stycznia | 2003 | Kreischberg | Big air | - |
5. | 21 stycznia | 2005 | Whistler | Big air | Antti Autti |
17. | 22 stycznia | 2005 | Whistler | Halfpipe | Antti Autti |
5. | 19 stycznia | 2007 | Arosa | Big air | Mathieu Crepel |
15. | 23 stycznia | 2009 | Gangwon | Halfpipe | Ryō Aono |
47. | 24 stycznia | 2009 | Gangwon | Big air | Markku Koski |
Puchar Świata
[edytuj | edytuj kod]Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 2001/2002: -
- sezon 2002/2003: -
- sezon 2003/2004: -
- sezon 2004/2005: -
- sezon 2005/2006: 36.
- sezon 2006/2007: 81.
- sezon 2007/2008: 66.
- sezon 2008/2009: 121.
- sezon 2009/2010: 264.
- AFU[1]
- sezon 2010/2011: 168.
- sezon 2011/2012: 479.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Tignes – 19 listopada 2001 (halfpipe) – 3. miejsce
- Whistler – 11 grudnia 2001 (Big air) – 2. miejsce
- L’Alpe d’Huez – 13 stycznia 2002 (halfpipe) – 3. miejsce
- Tandådalen – 22 marca 2002 (halfpipe) – 3. miejsce
- Stoneham – 21 grudnia 2002 (Big air) – 1. miejsce
- Valle Nevado – 13 września 2003 (halfpipe) – 2. miejsce
- Tandådalen – 5 grudnia 2003 (halfpipe) – 2. miejsce
- Tandådalen – 6 grudnia 2003 (Big air) – 1. miejsce
- Kreischberg – 23 stycznia 2004 (halfpipe) – 1. miejsce
- Kreischberg – 24 stycznia 2004 (halfpipe) – 1. miejsce
- Sapporo – 22 lutego 2004 (halfpipe) – 2. miejsce
- Bardonecchia – 12 marca 2004 (halfpipe) – 1. miejsce
- Turyn – 13 marca 2004 (Big air) – 3. miejsce
- Klagenfurt – 18 grudnia 2004 (Big air) – 1. miejsce
- Bardonecchia – 10 lutego 2005 (halfpipe) – 2. miejsce
- Bardonecchia – 11 lutego 2005 (halfpipe) – 1. miejsce
- Turyn – 12 lutego 2005 (Big air) – 1. miejsce
- Rotterdam – 9 października 2005 (Big air) – 1. miejsce
- Sztokholm – 11 listopada 2006 (Big air) – 3. miejsce
- Sztokholm – 17 listopada 2007 (Big air) – 2. miejsce
- W sumie 9 zwycięstw, 6 drugich i 5 trzecich miejsc.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (ang. • niem. • fr.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-10)]. (ang.)