Roman Leszczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Leszczyński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1876
Złoczów

Data śmierci

12 marca 1940

Zawód, zajęcie

wenerolog

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

profesor

Uczelnia

Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie

Wydział

Lekarski

Odznaczenia
Komandor Orderu Świętego Sawy (Serbia)
Grobowiec Romana Leszczyńskiego

Roman Leszczyński (ur. 1 grudnia 1876 w Złoczowie, zm. 12 marca 1940) – polski lekarz, wenerolog, specjalista syfilidologii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 grudnia 1876 w Złoczowie, w rodzinie Ludwika i Józefy Leszczyńskich[1]. Ukończył gimnazjum we Lwowie, następnie Wydział Lekarski Uniwersytetu Franciszkańskiego. Na tej uczelni uzyskał tytuł doktora wszechnauk lekarskich w 1901. Studia uzupełniał w Wiedniu i Berlinie. W schyłkowym okresie zaboru austriackiego pracował na żeńskim oddziale skórnym szpitala we Lwowie[2]. Został lekarzem Kliniki Dermatologicznej, zorganizowanej we Lwowie przez dr. Włodzimierza Łukasiewicza[3]. Po wybuchu I wojny światowej ewakuował się w głąb Imperium Rosyjskiego[2], gdzie przebywał w latach 1915–1919. Od maja 1919 do lutego 1921 służył w Wojsku Polskim[1].

W 1920 uzyskał habilitację na przemianowanym na polski Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Został specjalistą wenerologii i syfilidologii[4]. Od 1921 do 2. poł. lat 30.[4] pracował jako ordynator Oddziału Skórno-Wenerycznego dla kobiet w Państwowym Szpitalu Powszechnym we Lwowie[2][4]. Na Uniwersytecie Jana Kazimierza był wykładowcą[4] diagnostyki chorób skórnych.

Założyciel (1921) i prezes Oddziału Lwowskiego Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego[1]. Postanowieniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 2 grudnia 1929 został mianowany profesorem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[5]. Był prezesem Towarzystwa Dermatologicznego. W 1936 został wydany zeszyt pamiątkowy pt. „Polskiego Przeglądu Dermatologicznego” z okazji jubileuszu prof. Romana Leszczyńskiego[2].

Zmarł w 1940[6][a]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Innym lekarzem i profesorem uniwersyteckim o tej samej tożsamości był Roman Leszczyński (1891–1940), specjalista farmakologii[7].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Draus podał, iż Roman Leszczyński zmarł na zawał serca we Lwowie 18 października 1940, zaś Włodzimierz Bonusiak podał datę śmierci 12 marca 1940 i taka data została podana na inskrykcji nagrobnej. Czasopismo „Nasze Sprawy” wskazały, że Roman Leszczyński został aresztowany, deportowany i zmarł w Archangielsku w 1940. Trzecie źródło mogło mylnie wskazać datę śmierci Romana Leszczyńskiego – farmakologa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 171–172. [dostęp 2021-08-07].
  2. a b c d Henryk Mierzecki. Czasy i klimaty. Z dziejów kształtowania się medycyny praco jako odrębnej dyscypliny. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, s. 503-532, Nr 3-4 / 1981. 
  3. Stanisław M. Brzozowski: Włodzimierz Łukasiewicz. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2015-01-19].
  4. a b c d Wydział Lekarski. W: Skład Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie w roku akademickim 1936/1937 i 1937/1938. Lwów: 1937.
  5. Postanowienie z dnia 2 grudnia 1929.
  6. Włodzimierz Bonusiak. 350 lat Uniwersytetu Lwowskiego (cz. 2). „Gazeta Uniwersytecka”, s. 5, Styczeń-luty 2012. Uniwersytet Rzeszowski. 
  7. Regina Tobolewska, Wanda Sobczak: Wydział Lekarski – Zakłady. Zakład Farmakologii. W: Krystyna Pawłowska, Aniela Piotrowicz (red.): Akademia Medyczna im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Wydział Lekarski i Oddział Farmaceutyczny Uniwersytetu Poznańskiego 1919-1939. Bibliografia publikacji. Materiały biograficzne. Poznań: Wydawnictwo Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, 1997, s. 174. ISBN 83-85439-25-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]