Romuald Wilusz
_powstaniec_styczniowy_1863_z_karabinem_Lorenz_M1854.jpg) Romuald Wilusz (z lewej) | |
| Podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Romuald Wilusz (ur. 30 stycznia 1840 w Sobniowie, zm. 15 luty 1922 w Drohobyczu[1]) – powstaniec styczniowy, sybirak, autor wspomnień z powstania i z zesłania[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po wybuchu powstania styczniowego przystąpił do partii Apolinarego Kurowskiego i walczył w bitwie pod Miechowem. Po bitwie powrócił do Krakowa, gdzie został aresztowany i więziony przez władze austriackie. Po zwolnieniu przystąpił do partii Anastazego Mossakowskiego. Po wyprawie został ponownie pojmany przez żołnierzy austriackich i był więziony przez kilka miesięcy. Po uwolnieniu wstąpił do oddziału Dionizego Czachowskiego gdzie otrzymał awans na podoficera[3]. Walczył w bitwie pod Rybnicą, a potem w bitwie pod Jurkowicam, gdzie został wzięty do niewoli przez Rosjan. Został skazany na pobyt w syberyjskich rotach aresztanckich. Przebywał w Permie, Symbirsku, Tule[1]. Staraniem księdza Ludwika Ruczki został reklamowany z obycia dalszej kary jako poddany austriacki. Powrócił do kraju w 1866 r.. Pracował później jako urzędnik pocztowy[2].
Jest autorem wspomnień: „Wspomnienia z powstania r. 1863 i z niewoli”
W dniu 18 grudnia 1919 r. uchwalono ustawę o przyznaniu stopni i praw oficerskich weteranom z lat 1831, 1848 i 1863 (Dz.U. 1920 nr 2, poz. 5). Żyjący weterani powstania styczniowego zostali awansowani do stopnia podporucznika weterana.
Polegli i zmarli powstańcy 1863 roku zostali odznaczeni przez prezydenta RP Ignacego Mościckiego 21 stycznia 1933 roku Krzyżem Niepodległości z Mieczami.
Zachowana fotografia Romualda Wilusza przedstawia jedną z broni używanych w powstaniu styczniowym, a mianowicie karabin Lorenz M1854.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Romuald Wilusz [online], genealogia.okiem.pl [dostęp 2024-02-11].
- ↑ a b WILUSZ Romuald (1840-1922) – Walczyli [online] [dostęp 2024-02-11] (pol.).
- ↑ Romuald Wilusz, Wspomnienia z powstania r. 1863 i z niewoli, s. 28.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Romuald Wilusz, „Wspomnienia z powstania r. 1863 i z niewoli”